طبقه دوم مفسران شیعه در تقسیم بندی سه گانه علامه طباطبایی رحمة‌الله‌علیه این گونه معرفی شده‌اند: اهل تالیفات اولیه تفسیر ؛ مانند: فرات بن ابراهیم ، ابوحمزه ثمالی ، عیاشی ، علی بن ابراهیم قمی و نعمانی. شیوه این طبقه مثل طبقه چهارم از مفسران اهل سنت این بود که روایات ماثور را که از طبقه اول گرفته بودند، با استناد در تالیفات خود درج و از هرگونه اعمال نظر خودداری می‌کردند. طبقه دوم مفسران شیعه طبق تقسیم بندی هشتگانه کتاب مبانی و روشهای تفسیر جمعی از تابعانند؛ مانند: سعید بن جبیر ، یحیی بن یعمر ، طاووس بن کیسان، ابوصالح میزان بصری، محمد بن سائب کلبی، جابر بن یزیدجعفی و اسماعیل سدی.
مفسران طبقه دوم اهل سنت دسته‌ای از تابعان هستند که شاگردان مفسران صحابه‌اند؛ مانند: مجاهد ، سعید بن جبیر، عکرمه، ضحاک، طاووس بن کیسان یمانی ، یحیی بن یعمر و جابربنیزیدجعفی.
[۱]جلالیان، حبیب الله، تاریخ تفسیر قرآن کریم، ص ۲۰۰-۲۰۲.
[۲]عمیدزنجانی، عباسعلی، مبانی و روشهای تفسیر قرآن، ص ۸۰-۸۲).
