معلی بن خنیس کوفی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
معلی بن خنیس کوفی بزاز (م پیش از
۱۳۴ق)، از محدثان و بزرگان
شیعه و از موالی، اصحاب، کارگزاران و مسئول امور مالی
امام صادق (علیهالسّلام) به شمار میرفت و از آن بزرگوار و
امام کاظم (علیهالسّلام) روایت نقل کرده است.
ابوعبدالله معلی بن خنیس کوفی بزاز مدنی، اصالتاً
عراقی و ساکن
مدینه بود.
ابتدا او از موالی
بنی اسد و سپس از موالی،
اصحاب،
کارگزاران و مسئول امور مالی امام صادق (علیهالسّلام) به شمار میرفت
و از آن بزرگوار
و امام کاظم (علیهالسّلام) روایت میکرد.
راویانی همچون
عبدالکریم بن عمرو،
یحیی حلبی و
معلی بن زید احول از او روایت کردهاند.
شیخ طوسی ایشان را از ممدوحان سفرای ائمه به حساب آورده و نام او را در کنار
حمران بن اعین و
مفضل بن عمر ذکر کرده است.
علامه تستری میگوید که در روایات، مطلبی دلالت بر ذمّ وی وجود ندارد.
کشّی نیز در
کتاب رجال خود روایاتی درباره وی نقل کرده که برخی از آنها اقتضای مدح، و برخی اقتضای ذمّ او را دارد،
اما
نجاشی او را شدیداً تضعیف کرده و قابل اعتماد نمیداند.
برخی نیز مانند
خوئی وی را فردی جلیل القدر و از شیعیان خالص امام صادق (علیهالسّلام) دانسته و گفتهاند که روایات صحیحی در
مدح او وارد شده و در آنها تصریح شده که او اهل
بهشت است و مورد عنایت امام صادق (علیهالسّلام) بوده است، لذا تضعیف نجاشی چندان قابل اعتنا نیست، چون منشا این تضعیف نسبت غلوّی است که به او داده شده و منشا این نسبت،
غالیان و علمای عامه هستند که خواستهاند به یاران امام صادق (علیهالسّلام) ضربه بزنند.
گفتنی است برخی معلّی را مغیری و در شمار کسانی دانستهاند که معتقد به امامت
مغیرة بن سعید هستند.
کتاب الحدیث
و نوروزیه اثر اوست.
سرانجام وی پیش از سال ۱۳۴ق
به اتهام
غلوّ به دست
داود بن علی عباسی به
قتل رسید. امام صادق (علیهالسّلام) پس از اطلاع از این امر، به همراه پسرش اسماعیل نزد داود رفت و به قتل معلّی اعتراض کرد. داود مسئول نیروهایش را مقصر دانست که بدون اجازه چنین کرده است و به دستور امام، اسماعیل قاتل معلّی را در همانجا
مجازات کرد و کشت. امام (علیهالسّلام) شب هنگام داود را هم
نفرین کرد و او نیز همان شب درگذشت.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۷۱، برگرفته از مقاله «معلی کوفی».