مطلق و مقید موردی

مطلق و مقید موردی، مطلق و مقیّد، از نوع کلّی و فرد می باشد.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

مطلق و مقید موردی، در جایی است که دو عنوان مورد حکم مولا قرار می‌گیرد، که یکی از دیگری اخص می‌باشد، اما رابطه آنها، رابطه کلی و فرد است و در حقیقت، بیان افراد شده است. عرف در این جا تقیید را صحیح نمی‌داند، مانند: «احل الله التجارة» و «احل الله البیع» که تجارت اعم بوده و دارای مصادیق زیادی مثل اجاره ، صلح و... است و بیع، یکی از آنها می‌باشد. در این جا در واقع اطلاق و تقیید نیست، از این رو مطلق بر مقید حمل نمی‌شود.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ تحریرات فی الاصول، خمینی، مصطفی، ج ۵، ص ۴۹۴.

۳ - منبع