مصدّر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اسم
دلالت کننده بر
حَدَث
را مصدر گویند.
فهرست مندرجات
۱ - تعریف
۲ - عملکرد
۳ - نکته
۴ - عناوین مرتبط
۵ - پانویس
۶ - منبع
۱ - تعریف
[
ویرایش
]
مصدر، اسمی است که بر حدث
دلالت
میکند، و به نظر
مشهور علمای نحو
،
فعل
از آن گرفته میشود (
اصل
کلام
است).
۲ - عملکرد
[
ویرایش
]
مصدر هر فعلی همانند فعل خود عمل میکند؛ یعنی در صورتی که فعل آن لازم باشد، به
فاعل
خود اضافه میشود و اگر فعل آن متعدی باشد به فاعل اضافه شده و مفعول آن منصوب خوانده میشود، مثل: «عجبت من ضرب زید بکرا».
۳ - نکته
[
ویرایش
]
در
علم اصول
از مصدر در مباحثی هم چون
وضع
و
مشتق
،
بحث
میشود.
[۱]
کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، تهانوی، محمد اعلی بن علی، ج۲، ص۸۲۵.
[۲]
فرهنگ معارف اسلامی، سجادی، جعفر، ج۴، ص۲۴۸.
[۳]
کتاب التعریفات، جرجانی، محمد بن علی، ص۹۵.
۴ - عناوین مرتبط
[
ویرایش
]
وضع مصدر
.
۵ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، تهانوی، محمد اعلی بن علی، ج۲، ص۸۲۵.
۲.
↑
فرهنگ معارف اسلامی، سجادی، جعفر، ج۴، ص۲۴۸.
۳.
↑
کتاب التعریفات، جرجانی، محمد بن علی، ص۹۵.
۶ - منبع
[
ویرایش
]
فرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۷۳۸، برگرفته از «مصدر».
ردههای این صفحه :
اصطلاحات اصولی
|
اصول فقه
|
مشتق
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری