مصاحف
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مصاحف، مجموعه گردآوری شده
قرآن در زمان
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم و
صحابه را می‌گویند.
«مصاحف» جمع «
مصحف » (به ضم میم و نیز کسر و فتح آن) به معنای اوراق مکتوبی است که جلد شده باشند.
قرآن را به این نام خوانده‌اند؛ چون جامع اوراق نوشته شده است. این واژه از واژه‌های اصیل عربی است و بارها در سخنان رسول اکرم به کار رفته است.
در حوزه ع
لوم قرآنی «مصحف» به مجموعه گردآوری شده
قرآن در زمان
پیامبر یا پس از آن توسط
صحابه گفته می‌شود.
سابقه این گردآوری و نوشتن «مصاحف» به زمان
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم و دوره
نزول قرآن برمی گردد. آن گونه که در تاریخ آمده است،
حمزه عموی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم که در سال سوم هجری در
جنگ احد شهید شد، مصحفی مخصوص خود داشت.
مهم‌ترین گردآورندگان
قرآن و صاحبان مصاحف عبارتند از:
امام علی علیه‌السّلام؛
ابن مسعود ؛
ابی بن کعب ؛
مقداد بن اسود ؛
معاذ بن جبل ؛ ….
این نکته از امتیازات
اسلام است که پیروان آن در گردآوری و حفظ
کتاب مقدس خویش نهایت اهتمام را مبذول داشته‌اند.
۱. داشتن
مصحف ، به معنای کامل بودن آن نیست؛ به ویژه
مصحف حمزه عموی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم که تقریبا هشت سال پیش از پایان نزول
قرآن شهید شد.
۲. وجود مصاحف متعدد به معنای تعارض و تفاوت مصاحف نیست و اگر اختلافی میان مصاحف بوده، به اختلاف در چگونگی
قرائت یا ترتیب سوره‌های
قرآن محدود بوده است.
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «مصاحف».
