بغوی در این کتاب روایاتصحاح سته، موطأ مالک، سنن دارمی و..... را با حذف سند و با تنظیم جدید آورده است. خود در مقدمه گفته است که اسانید روایات را به خاطر رعایت اختصار و با توجه به وجود آنها در منابع اصلی نیاورده است. او احادیث کتاب را به دو دسته صحیح و حسن تقسیم کرده است. مقصود او از صحیح، روایات بخاری و مسلم و مقصود از حسن روایات سایر کتاب ها است. و از آن جا که این اصطلاح، جدید و طبق نظر شخصی خود او ارائه شده، مورد انتقاد قرار گرفته است. پس از نگارش این کتاب محمد بن عبدالله مشهور به خطیبتبریزی (م ۷۳۰) با افزودن فصلی جدید به کتاب بغوی که شامل روایات ضعیف است و نیز با مشخص ساختن راویان و منابع روایت، کتاب مشکاة المصابیح را فراهم آورد که در مقایسه با کتاب بغوی مورد استقبال بیشتری قرار گرفت و برخی ؛ هم چون بیضاوی بر آن شرح نگاشتند. کتاب مصابیح در مجموع دارای ۴۳ شرح است. این کتاب در چهار جلد منتشر شده است.
