• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مسد (مفردات قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: مسد (قاموس قرآن (جلد ۶))

مَسَد (به فتح میم و سین) از اصطلاحات قرآنی به معنای تابیدن و فقط یکبار در قرآن مجید آمده است.


مَسَد
[۱] قرشی‌ بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۲۵۷.    
به معنی تابیدن است. «فِی جِیدِها حَبْلٌ مِنْ‌ مَسَدٍ»
[۲] مسد/سوره۱۱۱، آیه۵.    
«مسد الحبل مسدا: فتله» و مسد بر وزن فرس ریسمانی است که به قول راغب از شاخه درخت خرما تابیده شده به قولی از هر چیز که باشد «امرئة ممسودة» زنی را گویند که آشفته خلق باشد.
[۳] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۴۶۸.    
معنی آیه: «در گردن او (زن ابی‌لهب) ریسمانی است از لیف یا شاخه خرما».

۱. ↑ قرشی‌ بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۲۵۷.    
۲. ↑ مسد/سوره۱۱۱، آیه۵.    
۳. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۴۶۸.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «مسد»، ج۶، ص۲۵۷.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات ادبی | اصطلاحات قرآنی | قاموس قرآن | واژگان قرآنی | واژه شناسی واژگان قرآن
جعبه ابزار