آل طباطبای ایران از اواخر سده ۲ ق/۸ م گروهی از علویانحجاز و عراق بر اثر شرایط نامساعد سیاسی در قلمرو خلافت عباسیان و آزار امیران ترکنژاد آنان، به ایران که در آن روزگار گردنفرازیهای عباسیان را بر نمیتافت، پناه آوردند. یکی از شخصیتهای این خاندان، محمد بن محمد بن حسن بن ابیالبرکات است.