محمد بن عبدالجبار عتبی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابونصر محمد بن عبدالجبار عتبی (متوفای ۴۲۷ ه.ق)، از مردم
ری و از کبار مترسلان
ایران در قرن چهارم و آغاز قرن پنجم هجری بود.
مؤلف تاریخ عتبی که به عربی فصیح تالیف شده و از این نظر جزو متون ادب عرب به شمار می‌آید، ابونصر یا ابونضر محمد بن عبد الجبار عتبی متوفی به سال ۴۲۷ هجری قمری است. وی از مردم
ری و از کبار مترسلان
ایران در قرن چهارم و آغاز قرن پنجم هجری بود،
شعر نیز می‌سرود، و از جمله آثار او جز
تاریخ عتبی،
لطائف الکتاب است. در آغاز جوانی ری را ترک گفت و به
خراسان نزد خال خود ابونصر عتبی آمد و پس از مرگ وی دیر گاهی در خراسان در دستگاه ابوعلی سیمجور و ناصر الدین سبکتگین به سر می‌برد و چندی هم سمت نیابت شمس المعالی قابوس را در خراسان داشته، و مدتی در
نیشابور نزد امیر نصر بن ناصر الدین سبکتگین سپهسالار خراسان از جانب سلطان محمود به سر می‌برده است. وی در تاریخ خود شرح سلطنت سبکتگین و سلطان محمود را تا سال ۴۱۲ آورده است، و این کتاب به مناسبت لقب سلطان محمود که یمین الدوله بوده به تاریخ یمینی موسوم گردیده است.
• نرم افزار تاریخ اسلامی ایران، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
