• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمد بن اورمه قمی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


ابوجعفر محمد بن اورمه قمی، از راویان شیعه و اصحاب امام رضا (علیه‌السّلام) بود. برخی وی را فردی موثق و روایات او را معتبر دانسته‌اند، بعضی نیز روایاتش را ضعیف و قابل اعتماد نمی‌دانند.


ابوجعفر محمد بن اورمه قمی، از اصحاب و یاران امام رضا (علیه‌السّلام) بود
[۱] شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۳۹۲.    
و از افرادی مانند ابن سنان، احمد بن نضر، حسن بن علی بن ابی حمزه، زرعة بن محمد و علی بن حسان روایت نمود.
[۲] خوئی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۶، ص۱۲۶.    
احمد بن علی بن نعمان، حسین بن حسن بن ابان، صالح بن ابی حماد، سهل بن زیاد و علی بن حسن بن فضال از او بهره برده‌اند.
[۳] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۷۸.    
برخی وی را به سبب اینکه ابن قولویه به وی اعتماد کرده، فردی موثق و روایات او را معتبر دانسته‌اند.
[۴] نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱۶، ص۱۲۶.    
بعضی نیز روایاتش را ضعیف و قابل اعتماد نمی‌دانند.
[۵] حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۲۷۰.    
اهل قم به وی طعن زده و او را غالی دانسته‌اند تا جایی که برخی قصد کشتن وی را نمودند، ولی هنگامی که او را از اول تا آخر شب در حال خواندن نماز دیدند، از قصد خود منصرف شدند. برخی از بزرگان قم از ابن ولید نقل کرده‌اند که گفت: اگر مطالبی که محمد بن اورمه در کتب خود آورده، در کتاب‌های حسین بن سعید و دیگران یافت شد، آن مطالب معتبر است و الا اعتباری ندارد. برخی نیز گفته‌اند که امام‌ هادی (علیه‌السّلام) نامه‌ای به اهل قم نوشته و ابوجعفر را از نسبت غلو مبرا دانسته است.

نجاشی کتاب‌های وی را به جز کتاب تفسیر الباطن که منسوب به اوست، صحیح دانسته است. کتاب‌های الوضوء، الصلاة، الزکاة، الصیام، الحج، النکاح، الطلاق، الحدود، الدیات، الشهادات، الایمان و النذور، العتق و التدبیر، التجارات و الاجارات، المکاسب، الصید و الذبائح، المزار، حقوق المؤمن و فضله، الجنائز، الخمس، تفسیر القرآن، الرّد علی الغلاة، المثالب، المناقب، التجمل و المروه، الملاحم، الدعاء، التقیه، الوصایا، الفرائض، الزهد، الاشربه، ما نزل فی القرآن فی امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام)
[۶] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۳۲۹.    
و النوادر
[۷] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۴، ص۳۳۸.    
از او می‌باشد.
[۸] کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ص۱۲۰.    
[۹] شیخ طوسی، الفهرست، ص۱۴۳.    
[۱۰] جزایری، عبدالنبی، حاوی الاقوال، ج۴، ص۲۲۸.    
[۱۱] مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۱۵۲.    
[۱۲] علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۳۹۷.    
[۱۳] ابن شهر آشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ص۱۰۱.    
[۱۴] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۱، ص۴۰۴.    
[۱۵] قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۵، ص۱۶۱.    


۱. ↑ شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۳۹۲.    
۲. ↑ خوئی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۶، ص۱۲۶.    
۳. ↑ اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۷۸.    
۴. ↑ نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱۶، ص۱۲۶.    
۵. ↑ حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۲۷۰.    
۶. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۳۲۹.    
۷. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۴، ص۳۳۸.    
۸. ↑ کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ص۱۲۰.    
۹. ↑ شیخ طوسی، الفهرست، ص۱۴۳.    
۱۰. ↑ جزایری، عبدالنبی، حاوی الاقوال، ج۴، ص۲۲۸.    
۱۱. ↑ مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۱۵۲.    
۱۲. ↑ علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۳۹۷.    
۱۳. ↑ ابن شهر آشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ص۱۰۱.    
۱۴. ↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۱، ص۴۰۴.    
۱۵. ↑ قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۵، ص۱۶۱.    


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۲۹، برگرفته از مقاله «محمد قمی».


رده‌های این صفحه : اصحاب امام رضا | راویان شیعه قرن2(قمری) | راویان ضعیف | شخصیت‌های قرن 2 (قمری) | غالیان | مؤلفان شیعه قرن 2 (قمری)
جعبه ابزار