محمدعلی نخجوانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شیخ محمدعلی نخجوانی، از علمای
مجاهد شیعه قفقاز در
قرن سیزدهم و چهاردهم هجری می‌باشد.
پدرش خداداد نام داشت واو در حدود ۱۲۶۸ ق در نخجوان به
دنیا آمد.
پس از تحصیلات مقدماتی به
نجف رفت و نزد حاج میرزا حبیب الله رشتی، فاضل ایروانی، ملا علی نهاوندی و ملا محمد شربیانی درس خواند و از حیث
علم و
تقوی و حسن سیرت و سلوک از جمله مشاهیر گردید. وی درس مخصوصی با استادش شربیانی داشت که در آن عده ای از اهل فضل و طلاب
علم شرکت می کردند. نخجوانی پس از وفات استادش در ۱۳۲۳ ق مستقلاً به تدریس پرداخت و در صحن شریف امیرالمؤمنین (ع)
نماز جماعت اقامه می کرد.
از آثار اوست: اجتماع الامر و النهی، الاجماع المنقول، حاشیه
رسایل و
مکاسب شیخ مرتضی انصاری، دعاه الحسینیه.
پس از آغاز
جنگ جهانی اول و اعلام جنگ متفقین بر
ضد عثمانی در ۱۳۳۲ ق، نیروهای انگلیسی در ۲۵
ذیحجه آن سال، بندر فاو را در جنوب
عراق به اشغال خود درآوردند و تصمیم به تصرف سایر مناطق داشتند، اما علمای
شیعه و از جمله نخجوانی، فتاوای جمعی و انفرادی متعددی بر ضد نیروهای اشغالگر انگلیسی و در
وجوب دفاع از عثمانی و سرزمین های اسلامی صادر کردند، وی سه فتوای جهاد در این باره صادر نمود.
شیخ محمدعلی نخجوانی در ۱۷
ربیع الآخر ۱۳۳۴ ق در شصت و شش سالگی در
کربلا درگذشت.
جنازه او را به نجف اشرف منتقل کردند و در صحن مقدس مرتضوی در حجره متصل به
مسجد عمران دفع نمودند.
دانشنامه های انقلاب اسلامی و تاریخ اسلام، فرهنگنامه علمای مجاهد، برگرفته از مقاله «محمدعلی نخجوانی».
