محمّدحسین معروف به میرزاجان بن محمّدعلی رشتی، عالم فاضل وی ظاهراً از شاگردان سیّدحجّةالاسلام شفتی است. او بر روی برگ آخر کتاب «شرح لمعه»، مطالبی از کتاب «تحفة الابرار» مرحوم سیّدحجّةالاسلام راجع به دندان‌ها نقل می‌کند. تاریخ نوشتن مطالب شب یکشنبه ۱۶ جمادی الثانی ۱۲۴۵ه. ق است. نسخه در کتابخانه مدرسه فیضیه قم موجود است.
[ظاهراً او همان شخصی است که در تکیه مادر شاهزاده در تخت فولاد مدفون است و نام و تاریخ وفاتش بر روی سنگ لوح قبر چنین آمده است: «الفاضل الکامل الباذل العالم العامل الجلیل، ابن محمّدعلی خان، محمّدحسین الرشتی فی دوشنبه هشتم شهر شوال سنه ۱۲۷۳
