محمدحسن‌ بن احمد نجفی جواهری

جواهری، آل، خاندان‌ علمی‌ شیعی‌ در قرن‌ سیزدهم‌ تا پانزدهم‌ در عراق‌ است. یکی از شخصیت‌های این خاندان محمدحسن‌، فرزند احمد بن عبدالحسین‌ نجفی جواهری است.

محمدحسن‌، فرزند شیخ‌احمد، در ۱۲۹۳ در نجف‌ به‌ دنیا آمد.
نزد آخوند خراسانی‌ و سیدمحمدکاظم‌ طباطبایی‌ یزدی‌ درس‌ خواند.
وی‌ از شاگردان‌ خاص‌ حاج‌ آقارضا همدانی‌ بود و از برخی‌ استادانش‌ نیز اجازه اجتهاد داشت‌.
هوش و فطانت‌ او را ستوده‌اند.
او شعر نیز می‌سرود و در ۱۳۳۵ درگذشت‌.
منظومه‌ای‌ در علم‌ کلام‌، به‌ نام‌ جواهرالکلام‌ و نیز منظومه‌ای‌ در اصول‌ فقه‌ از آثار اوست‌.

۱.	↑ جعفر بن‌ باقر آل‌محبوبه‌، ماضی‌ النجف‌ و حاضرها، ج۲، ص۱۲۶ـ ۱۲۸، بیروت‌ ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.
۲.	↑ محمدمحسن‌ آقابزرگ‌ طهرانی‌، طبقات‌ اعلام‌ الشیعه: نقباءالبشر فی‌ القرن‌ الرابع‌ عشر، قسم‌۱، ص‌۳۸۰، مشهد ۱۴۰۴.
۳.	↑ عبدالحسین‌ جواهری‌، النجم‌ الزاهر فی‌ اعلام‌ آل‌الجواهر، ج۱، ص‌۳۲ـ ۳۳، (جزوه‌ تکثیر شده‌).
۴.	↑ محمدمحسن‌ آقابزرگ‌ طهرانی‌، الذریعه الی‌ تصانیف‌ الشیعه، ج۱، ص۴۹۳، چاپ‌ علی‌نقی‌ منزوی‌ و احمد منزوی‌، بیروت‌ ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
۵.	↑ محمدمحسن‌ آقابزرگ‌ طهرانی‌، الذریعه الی‌ تصانیف‌ الشیعه، ج۵، ص۲۷۵، چاپ‌ علی‌نقی‌ منزوی‌ و احمد منزوی‌، بیروت‌ ۱۴۰۳/۱۹۸۳.