محمّدتقی جامی، از علماء و شعراء معاصر اصفهان و از اهالی قریه «ورنوسفادران» سِدِه ماربین (خمینی شهر فعلی) و در اشعار خود، خویش را «ادیب اصفهانی» می‌خواند. وی در دبیرستان‌های خمینی شهر و مدرسه ناصریه اصفهان تدریس نموده است. این شعر از اوست: ای یار مهیّا کن، خلوتگه تنها را ••••• تا آنکه ببینی تو، اعجازمسیحا را جان بی رخ ماه تو، آرام نمی‌گیرد ••••• از چهره خود بردار، این پرده دیبا را
