محمدباقر بن علی‌اصغر رشحه اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آقامحمّدباقر بن علی‌اصغر اصفهانی، شاعر
ادیب متخلّص به «رشحه»، در
قرن سیزدهم هجری در
اصفهان می‌باشد.
آقامحمّدباقر بن علی‌اصغر اصفهانی، شاعر
ادیب متخلّص به «رشحه» درسال ۱۲۰۳ق در
اصفهان متولّد و در این شهر
علم و
ادب آموخته است. او فنون ادبی و از جمله عروض و قافیه را از آقا محمدکاظم واله اصفهانی فرا گرفت. سپس به
تجارت روی آورده و به
یزد رفت. وی در سال ۱۲۶۶ق در نائین وفات یافت.
این کتاب‌ها از اوست:
۱. «آتش زنه» که به عنوان «تذکره منظوم رشحه» به طبع رسیده است. ۲. «منظومه نوروز و جمشید»
این دو بیت از اوست:
شب وصل اگر به رویم، در صبح باز باشد ••••• سر زلف یار گیرم که شبم دراز باشد
ز
شهان طمع ندارم، که همای همّت من ••••• نخورد از آن کبوتر، که شکار باز باشد.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۱۱۴.
