• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مانعیت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مانعیت به معنای اعتبار مانع بودن چیزی در تأثیر مقتضی می‌باشد.


مانعیت، از اقسام احکام وضعی بوده و مراد از آن، اعتبار مانع بودن امری برای مأموربه است. مانع نیز به چیزی گفته می‌شود که جلوی تأثیر مقتضی را می‌گیرد. و با وجود آن، عدم حکم یا عدم تأثیر مقتضی لازم می‌آید.

گاهی سبب شرعی تحقق پیدا می‌کند، ولی وجود مانع، جلوی حکم آن را می‌گیرد، مثل: قتل عمد که اجرای حکم قصاص را اقتضا می‌کند، ولی هرگاه قاتل، پدر مقتول باشد، پدر بودن، مانع اجرای حکم قصاص می‌شود،
[۱] مبادی فقه و اصول، فیض، علیرضا، ص۱۱۵.
[۲] فرهنگ معارف اسلامی، سجادی، جعفر، ج۴، ص۱۰۴.
[۳] فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ولایی، عیسی، ص۳۰۳.
[۴] کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۵، ص۳۱۸و۳۲۰.
و یا مثل عروض حیض قبل از وقت نماز ، که مانع وجوب نماز است.

۱. ↑ مبادی فقه و اصول، فیض، علیرضا، ص۱۱۵.
۲. ↑ فرهنگ معارف اسلامی، سجادی، جعفر، ج۴، ص۱۰۴.
۳. ↑ فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ولایی، عیسی، ص۳۰۳.
۴. ↑ کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۵، ص۳۱۸و۳۲۰.


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۷۹، برگرفته از مقاله «مانعیت».    


رده‌های این صفحه : احکام وضعی
جعبه ابزار