لیلة الهریر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لَيْلَةُ الْهَرير شب جنگ صفین بود که لشکر
امام علی (علیه‌السلام) و
معاویه در آن شب با یک‌دیگر به نبرد پرداختند؛ علت این نام‌گذاری به لیلة الهریر (شب پرهیاهو و سخت) به‌خاطر سر‌و‌صدای زیاد مردان جنگی در این شب و یا به نظر
علامه مجلسی به‌خاطر در فشار قرار گرفتن معاویه و ترسیدن او از شدت درگیری و پیروزی سپاه عراق بوده است.
در روز چهارشنبه هشتم
صفر بود که جنگ صفین بین لشکر امام علی (علیه‌السلام) و معاویه در گرفت؛ از آن‌جا که امام (علیه‌السّلام) می‌خواست کار را یکسره کند، در غروب پنجشنبه جنگ متوقّف نشد؛ بلکه تا شب جمعه نیز استمرار یافت. در طول دوره نبرد، شدیدترین درگیری در همین شب رخ داد.
در روز پنجشنبه و شب جمعه، امام (علیه‌السّلام)، خود در عرصه معرکه حضور داشت و به دست خویش، ۵۲۳ تن را هلاک کرد که بیشینه آنان، از دلیران شام به شمار می‌رفتند. شدّت جنگ، سبب شد که یاران امام (علیه‌السّلام)
نماز را در میدان جنگ به اشاره بگزارند.
علت نام‌گذاری این شب به «هریر» به جهت سختی جنگ در آن شب بود؛ همان‌طور که «هریر» در لغت به ناله خفیف سگ (زوزه) در شب‌های سرد زمستانی به جهت کم‌طاقتی او در تحمل سرما گفته می‌شود.
مجلسی (رحمه‌الله) درباره نامیدن این شب به «لیلة الهریر» آورده است: این شب از آن رو لیلة الهریر خوانده شده که همهمه نبرد مردم در آن، بسیار بود. نیز گفته شده که سبب آن، اضطرار و بیمناکی سگ‌گونه معاویه به دلیل شدّت یافتن جنگ و چیرگی عراقیان بود؛ چرا که هریر به زوزه سگ در سرمای شدید گویند.
سایت اسلام‌کوئیست، برگرفته از مقاله «لیلة الهریر» تاریخ بازیابی۱۳۹۹/۴/۲۱. سایت حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «لیلة الهریر» تاریخ بازیابی۱۳۹۹/۴/۲۱.
