لَقَّاهُم (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لَقَّاهُم:(لَقَّاهُمْ نَضْرَةً) تعبير به
«لَقَّاهُم» از مادّه «
تلقِیَة»
از تعبيرهاى بسيار جالبى است كه نشان مى‌دهد
خداوند بزرگ از اين ميهمانان گران قدر با لطف خاصش استقبال مى‌كند، و آن‌ها را كه غرق شادى و سرورند در سايه رحمتش جاى مى‌دهد.
(فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَلِكَ الْيَوْمِ وَ لَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَ سُرُورًا) (به خاطر اين عقيده و عمل،
خداوند آنان را از شرّ آن روز نگه مى‌دارد و از آن‌ها استقبال مى‌كند درحالى كه شادمان و مسرورند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: وقايه به معناى حفظ كردن و از اذيت جلوگيرى نمودن است، و وقتى گفته مى‌شود: فلان لقى فلان بكذا ، معنايش اين است كه با او به چنين وضعى رو به رو شد، و كلمه نضرة به معناى بهجت و خوش‌رويى، و كلمه سرور در مقابل اندوه است. معناى آيه اين است كه خداى تعالى ايشان را حفظ و شر آن روز را از ايشان منع كرد، و با بهجت و سرور با ايشان روبرو شد، پس اين طايفه در آن روز خوشحال و مسرورند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «لَقَّاهُم»، ص۴۸۴.
