لفظ ظاهر

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

لفظ ظاهر، لفظ دارای ظهور در یک معنا، با احتمال خلاف مرجوح است.

---

لفظ ظاهر، از اقسام الفاظ واضح بوده و عبارت است از لفظی که در معنای خود ظهور دارد؛ یعنی هر چند از شنیدن لفظ، اراده معنای دیگر احتمال داده می‌شود، اما آن احتمال ضعیف و مرجوح بوده و مانع ظهور در معنای مورد نظر نمی‌گردد؛

۱.۱ - مثال

در کلمه «فاقطعوا» در آیه : ﴿وَالسّارِقُ وَالسّارِقَةُ فَاقْطَعُوا اَیْدِیَهُما﴾ دو معنا احتمال داده می‌شود؛ یکی جدا ساختن دست از بدن و دیگری مجروح ساختن آن، ولی معنای اولی که رجحان دارد معنای ظاهری است.
در کتاب « مبادی الوصول الی علم الاصول » آمده است:
«الرابع: اللفظ المفید، ان لم یحتمل غیر مافهم عنه، فهو النص و ان احتمل فان تساویا فالمجمل والا فالراجح ظاهر والمرجوح مؤوّل».

---