• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قیاس ملفوظ

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



قیاس ملفوظ، یکی از اصطلاحات به‌کار رفته در علم منطق بوده و به‌معنای قیاس متشکّل از قضایای ملفوظ است.



قیاس از نظر عقلی یا لفظی بودن مقدمات آن به قیاس معقول و قیاس ملفوظ تقسیم می‌شود.
قیاس ملفوظ یا مسموع، قیاسی است که از قضایای ملفوظه تالیف شده و ذاتا مستلزم قول دیگر (نتیجه) باشد؛ مانند: "زید دانا است، و هر دانایی تواناست، پس زید توانا است". و قیاس معقول، قولی است در عالم ذهن، و ترکیب یافته از قضایای معقوله به نحوی که لذاته قضیه معقوله دیگری از آن حاصل آید.
[۱] تفتازانی، عبدالله بن شهاب‌الدين، الحاشیة علی تهذیب المنطق، ص۳۴۱.
[۲] ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق)، ج۲، ص۵۵.
[۳] قطب‌الدین رازی، محمد بن‌ محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه، ص۱۳۹.



در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است:

• ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق).
• تفتازانی، عبدالله بن شهاب‌الدين، الحاشیة علی تهذیب المنطق.
علامه حلی، حسن بن یوسف، الاسرار الخفیة فی العلوم العقلیة.    
• قطب‌الدین رازی، محمد بن‌ محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه.


۱. تفتازانی، عبدالله بن شهاب‌الدين، الحاشیة علی تهذیب المنطق، ص۳۴۱.
۲. ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق)، ج۲، ص۵۵.
۳. قطب‌الدین رازی، محمد بن‌ محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه، ص۱۳۹.
۴. علامه حلی، حسن بن یوسف، الاسرار الخفیة فی العلوم العقلیة، ص۱۱۸.    



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «قیاس ملفوظ»، تاریخ بازیابی۱۳۹۶/۴/۳.    




جعبه ابزار