• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قیاس شعری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


قیاس شعری، به‌معنای قیاس مؤلَّف از قضایای مخیَّلات است.


قیاس شعری، کلامی است قیاسی که از مقدمات خیالی ترکیب یافته به نحوی که موجب بسط یا قبض نفس می‌گردد و یا امری را بر نفس آسان یا ترسناک و یا چیزی را بزرگ یا کوچک جلوه می‌دهد، مانند آن که مشروب تلخ را خمر لذیذ می‌خواند و یا از عسل به "قی کرده زنبور" تعبیر می‌کند.
مقدمات قیاس شعری از مخیلات است و اگر مقدمات مشهوره هم به کار ‌رود از جهت مشهور بودن آنها نیست بلکه از آن جهت است که آثار خیالی مذکور از آنها حاصل می‌گردد.
[۱] ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، الاشارات و التنبیهات، ص۵۰.    
[۲] ابوالحسن سالاری، بهمنیار بن مرزبان، التحصیل، ص۱۰۸.
[۳] علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید، ص۲۹۹.    
[۴] تفتازانی، عبدالله بن شهاب‌الدين، الحاشیة علی تهذیب المنطق، ص۱۱۳.
[۵] ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق)، ج۲، ص۵۷.
[۶] ابوالبركات ابن‌ملكا، هبه‌الله بن علي، الکتاب المعتبر فی الحکمة، ص۲۷۶.
[۷] مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۴۵۹.    
[۸] ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، النجاة، ص۹.    
[۹] مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۲۷۷.
[۱۰] سبزواری، ملاهادی، شرح المنظومة، ص۳۲۲.    
[۱۱] سبزواری، ملاهادی، شرح المنظومة، ص۳۴۳.    
[۱۲] ابوحامد غزالی، محمد بن محمد، معیار العلم في فن المنطق، ص۱۶۳.
[۱۳] گرامی، محمدعلی، منطق مقارن، ص۱۸۰.
[۱۴] مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه، ص۶۷۹.    


در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است:

• گرامی، محمدعلی، منطق مقارن.
• ابوالحسن سالاری، بهمنیار بن مرزبان، التحصیل.
• مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.
• ابوحامد غزالی، محمد بن محمد، معيار العلم في فن المنطق.
• ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق).
• ابوالبركات ابن‌ملكا، هبه‌الله بن علي، الکتاب المعتبر فی الحکمة.
• مظفر، محمدرضا، المنطق.    
• ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، النجاة.    
• سبزواری، ملاهادی، شرح المنظومة.    
• تفتازانی، عبدالله بن شهاب‌الدين، الحاشیة علی تهذیب المنطق.
• علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید.    
• ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، الاشارات و التنبیهات.    
• مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه.    

۱. ↑ ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، الاشارات و التنبیهات، ص۵۰.    
۲. ↑ ابوالحسن سالاری، بهمنیار بن مرزبان، التحصیل، ص۱۰۸.
۳. ↑ علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید، ص۲۹۹.    
۴. ↑ تفتازانی، عبدالله بن شهاب‌الدين، الحاشیة علی تهذیب المنطق، ص۱۱۳.
۵. ↑ ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق)، ج۲، ص۵۷.
۶. ↑ ابوالبركات ابن‌ملكا، هبه‌الله بن علي، الکتاب المعتبر فی الحکمة، ص۲۷۶.
۷. ↑ مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۴۵۹.    
۸. ↑ ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، النجاة، ص۹.    
۹. ↑ مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۲۷۷.
۱۰. ↑ سبزواری، ملاهادی، شرح المنظومة، ص۳۲۲.    
۱۱. ↑ سبزواری، ملاهادی، شرح المنظومة، ص۳۴۳.    
۱۲. ↑ ابوحامد غزالی، محمد بن محمد، معیار العلم في فن المنطق، ص۱۶۳.
۱۳. ↑ گرامی، محمدعلی، منطق مقارن، ص۱۸۰.
۱۴. ↑ مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه، ص۶۷۹.    


پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «قیاس شعری»، تاریخ بازیابی۱۳۹۶/۳/۲۹.    




جعبه ابزار