قُطْب (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قُطْب (به ضم قاف) یکی از
مفردات نهج البلاغه به معنای استوانه آسیاب که سنگ بر اطراف آن می‌گردد و نیز به معنای بزرگ قوم و نحو آن است.
شش مورد از این ماده در
نهج البلاغه آمده است.
قُطْب به معنای استوانه آسیاب که سنگ بر اطراف آن می‌گردد و نیز به معنای بزرگ قوم و نحو آن آمده است.
به برخی از مواردی که در «نهج البلاغه» به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
امام علی (علیه‌السلام) در رابطه با
غصب خلافت فرموده است:
«أَما وَ الله لَقَدْ تَقَمَّصَها فُلانٌ، وَ إِنَّهُ لَيَعْلَمُ أَنَّ مَحَلِّيَ مِنهَا مَحَلُّ القُطْبِ مِنَ الرَّحا.» یعنی «پسر
ابی‌قحافه پیراهن خلافت را پوشید، با آن که می‌دانست موقعیت من نسبت به خلافت مانند موقعیّت استوانه (
قطب) به آسیاب است.»
در نسخه
ابن ابی الحدید «ابن ابی قحافه» و در نسخه‌های دیگر «فلان» است.
امام (علیه‌السلام) و در یک جا فرموده است:
«وَ إِنَّما أَنا قُطْبُ الرَّحا، تَدورُ عَلَيَّ وَ أَنا بِمَكاني.» «من
قطب آسيابم كه سنگ آسياب بر دور من مى‌گردد و من در مكانم هستم، اگر از مكانم كنار روم مدار آسياب
حکومت متزلزل مى‌شود.»
این را آنجا فرمود که گفتند: شما هم با ما به
جهاد خارج شوید.
در رابطه با
فتنه بصره به اهل
کوفه می‌نویسد:
«وَ قامَتِ الْفِتْنَةُ عَلَى الْقُطْبِ، فَأَسْرِعوا إِلَى أَميرِكُمْ.» مقصود آن است که: «
فتنه بر علیه حکومت بر پا شد، به طرف امیرتان شتاب کنید.»
منظور از «
قطب»
خلیفه و مرکزیّت حکومت یعنی خودش است.
و آن‌گاه که
عمر بن الخطاب در رفتن به
جنگ ایرانیان با او
مشورت کرد، به او فرمود:
«فَكُنْ قُطْباً، وَ اسْتَدِرِ الرَّحا.» «تو همچون محور آسيا باش!».
این ماده شش بار در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «قطب»، ج۲، ص۸۸۶۸.
