• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قَول (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





قَول (به فتح قاف) و قیل (به کسر قاف) از واژگان نهج البلاغه به معنای مطلق سخن گفتن آمده است.
مَقال و مَقاله (به فتح قاف) نیز به همان معنا است.
تَقَوّل (به فتح تاء و قاف) به معنای دروغ بستن است.



قَول و قیل به معنای مطلق سخن گفتن آمده است.
مَقال و مَقاله نیز به همان معنا است.
مَقاویل جمع مِقوال و آن کسی است که خوب سخن گوید.
تَقَوّل به معنای دروغ بستن است.


به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - مَقاویلُ - خطبه ۱۱۴ (اندرز به یارانش)

امام علی (علیه‌السلام) درباره آنان که آرزو کرده با آن‌ها باشد فرموده است:
«مَقاویلُ بِالْحَقِّ مَتاریکُ لِلْبَغْیِ.»
«گویا به حق، ترک کننده ظلم بودند.»
مواردی متعدد از این ماده در «نهج‌البلاغه» استفاده شده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۸۸۴.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۴۵۶.    
۳. فیروز آبادی، مجد الدین، قاموس المحیط، ج۴، ص۴۲.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۴، ص۴۴۳.    
۵. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۶۹-۲۷۰، خطبه ۱۱۴.    
۶. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۲۲۹، خطبه ۱۱۴.    
۷. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۱۷۴، خطبه ۱۱۶.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۵۷.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۹۰.    
۱۰. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۹۱.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۱۵۵.    
۱۲. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۹۴.    
۱۳. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۲۷۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «قول»، ج۲، ص۸۸۴.    






جعبه ابزار