قول (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قول (قرآن)، یکی از
اوصاف قرآن است.
«قول» یکی از اسامی و
صفات قرآن است. «قول» به معنای کلام یا لفظی است که بر
زبان می‌آید.
آیه ۵۱
سوره قصص می‌فرماید: (ولقد وصلنا لهم القول لعلهم یتذکرون)؛ «ما آیات قرآن را یکی پس از دیگری برای آنان آوردیم؛ شاید متذکر شوند».
علامه طباطبایی رحمة‌الله‌علیه در ذیل آیه مذکور می‌فرماید: «توصیل از
باب تفعیل مفید تکثیر است و معنای آیه این است که ما نازل کردیم بر آن‌ها
قرآن را پی درپی؛ یعنی آیه‌ای پس از آیه‌ای و نیز سوره‌ای درپی سوره‌ای دیگر». بنابراین، در آیه مذکور کلمه «قول» بر «قرآن»
اطلاق شده است.
همچنین آیه ۱۳
سوره طارق می‌فرماید: (انه لقول فصل)؛ «این (قرآن) سخنی است که
حق را از
باطل جدا می‌کند». در این آیه نیز «قول» از
اوصاف قرآن شمرده شده است.
علامه طباطبایی رحمة‌الله‌علیه می‌فرماید:
ضمیر «انه» به قرآن برمی گردد؛ بنابراین، «قول» وصف قرآن خواهد بود؛ یعنی قرآن کلامی قاطع و روشنگر(حق باطل) است.
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «قول (قرآن)».
