قول لغوی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قول لغوی، به معنای، نظر کارشناسی بیان شده برای لفظ از سوی لغت‌شناس است.
از آن در
اصول فقه سخن گفته‌اند.
بدون شک، ظهور کلام
حجّت است در موارد مشکوک بودن ظهور کلامی، برای احراز ظهور آن، بر حسب منشا شک، راه‌هایی بیان شده است.
چنانچه منشا
شک، معلوم نبودن معنای مفردات کلام (الفاظ) باشد، از راه‌های برطرف کردن شک، رجوع به قول لغوی است.
اگر از قول لغوی علمِ به معنای لفظ حاصل شود، اختلافی در پذیرش آن نیست، لیکن چنانچه قول لغوی ظن آور باشد، آیا
ظن حاصل از آن حجّت است یا نه، و به بیان دیگر، آیا قول لغوی از
امارات معتبر است که ظن حاصل از آن حجّت باشد یا نه؟ مسئله محل اختلاف است.
بنابر قول دوم، از ظن حاصل از قول لغوی، ظهور به دست نمی‌آید و بنابر قول اول، آیا حجّیت قول لغوی از باب
شهادت است یا از باب اهل
خبره بودن؟ مسئله اختلافی است. بنابر قول نخست،
عدالت و تعدد (دو نفر بودن) در پذیرش قول لغوی شرط است، اما بنابر قول دوم، هیچ کدام شرط نیست. البته بنابر قولی،
ثقه و مورد اطمینان بودن در او شرط است.
•
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۶، ص۶۹۴.
