قفال شاشی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قفال شاشی (متوفای ۳۶۵ق)، از دانشمندان
فقه،
حدیث، لغت و ادب در قرن چهارم قمری و صاحب تالیفاتی در این زمینه بود. او از
ابن جریر طبری و
ابن خزیمه و
مدائنی ایشان
استماع حدیث کرد و سرانجام به
سال ۳۶۵ قمری درگذشت.
ابوبکر، محمد بن علی بن اسماعیل شاشی (چاچی) قفال است. او در شهر
چاچ ماوراء النهر زاده شده است و نسبت وی نیز به آن جاست. او در زمان خویش، از بزرگان علم فقه، حدیث، لغت و ادب بود. به
عراق و
شام و
خراسان سفر کرد و از دانش ابن جریر طبری و ابن خزیمه و مدائنی و بغوی بهره‌مند شد و از ایشان استماع حدیث کرد.
مذهب شافعی توسط وی در ماوراء النهر نشر یافت.
قفال شاشی نخستین کسی از فقها است که در زمینه مناظره نیکو (الجدل الحسن) تألیف کرد. اصول الفقه، محاسن الشریعة شرح رسالة الشافعی، دلائل النبوة، آداب القضاء، تفسیر القرآن و... از تألیفات او است.
او سرانجام به سال ۳۶۵ قمری در ۷۴ سالگی در
چاچ درگذشت. برخی منابع، وفات او را
سال ۳۶۳ ق می‌دانند.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۲۹۵.
