• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قشلاق و ییلاق

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





قشلاق عبارت از محلی که دارای آب و هوای به نسبت گرم که بعضی مردم، بویژه کوچ‌نشینان در زمستان در آن جا اقامت می‌کنند و نقطه مقابل آن، ییلاق به منطقه خوش آب و هوا و مناسبِ اقامت در تابستان، اطلاق می‌شود.
از آن به مناسبت در باب صلات سخن گفته‌اند.



طوایفی که بخشی از سال را در قشلاق و بخشی دیگر را در ییلاق زندگی می‌کنند، در صورتی که این گونه زیستن، روش و قصد همیشگی آنان باشد، هر دو مکان، برای ایشان وطن به شمار رفته و احکام وطن از تمام خواندن نماز و صحّت روزه، بر آن مترتب می‌شود. البته در سفر از ییلاق به قشلاق و عکس آن، اگر مسافت به‌اندازه‌ای باشد که نماز قصر می‌شود، در اثنای سفر، نماز آنان قصر خواهد بود.


۱. خمینی، روح‌الله، توضیح المسائل مراجع، ج۱، ص۷۳۵.    
۲. موسوی سبزواری، سیدعبدالاعلی، مهذب الاحکام، ج۹، ص۲۳۹.    
۳. اصفهانی، سیدابوالحسن، صلاة المسافر، ص۶۸.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۶، ص۵۹۶.    


رده‌های این صفحه : صلاة | وطن




جعبه ابزار