قربانی در بنی اسرائیل (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قربانی به معنی نزدیکی
انسان به
خدا از طریق اقدام به
ذبح یک
حیوان می‌باشد.
ارائه قربانی و سوخته شدن آن به آتش، عهدی الهی در
پندار بنی اسرائیل برای
ایمان آوردن به رسولان بود.
«الذین قالوا ان الله عهد الینآ الانؤمن لرسول حتی یاتینا بقربان تاکله النار قل قد جآءکم رسل من قبلی بالبینـت وبالذی قلتم فلم قتلتموهم ان کنتم صـدقین»؛ (اینها) همان کسانی (هستند) که گفتند: «
خداوند از ما
پیمان گرفته که به هیچ پیامبری ایمان نیاوریم تا (این
معجزه را انجام دهد:) یک قربانی بیاورد، که
آتش (صاعقه آسمانی) آن را بخورد!» بگو: «پیامبرانی پیش از من، برای شما آمدند؛ و دلایل روشن، و آنچه را گفتید آوردند؛ پس چرا آنها را به
قتل رساندید اگر
راست می‌گویید؟!» (از
امام صادق علیه‌السّلام نقل شده: در میان بنی اسرائیل این گونه مرسوم بوده که هرگاه قربانی می‌کردند و پذیرفته می‌شد، آتشی خارج می‌شد و آن قربانی را می‌سوزانید.
)
آتش گرفتن قربانی بنی اسرائیل،
علامت قبولی آن در پیشگاه خداوند بود.
الذین قالوا ان الله عهد الینآ الانؤمن لرسول حتی یاتینا بقربان تاکله النار قل قد جآءکم رسل من قبلی بالبینـت وبالذی قلتم فلم قتلتموهم ان کنتم صـدقین.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۳۹۳، برگرفته از مقاله «قربانی در بنی اسرائیل».
