ابن جزری می‌گوید: هر قرائتی که اندکی با قواعد عربی یا یکی از مصحف‌های عثمانی - هرچند با احتمال - موافق و منطبق، و صحت سند آن نیز مسلم باشد، قرائت صحیح به شمار می‌آید؛ خواه چنین قرائتی از ائمه سبعه و یا عشره باشد یا از دیگر پیشوایان قابل اعتماد علم قرائت.
از این تعریف استفاده می‌شود که قرائت‌های صحیح آن‌هایی هستند که دارای شرایط سه گانه ذیل باشد: ۱. برخورداری از صحت سند؛ ۲. موافقت با قواعد و دستور زبان و لغت عربی؛ ۳. انطباق با رسم الخط مصحف عثمانی.
