قرآن حکیم

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

توصیف قرآن به حکیم بودن، می‌تواند اشاره به زوایای مختلف این کتاب آسمانی داشته باشد.

---

خداوند در آیات مختلف، از قرآن با صفت «حکیم» یاد می‌کند؛ مانند: «وَ الْقُرْآنِ الْحَکیم»؛ ‌ «وَ الذِّکْرِ الْحَکِیمِ»، «الْکِتابِ الْحَکیم».

---

توصیف قرآن به حکیم بودن؛ می‌تواند اشاره به زوایای مختلف این کتاب آسمانی داشته باشد؛ به عنوان نمونه:

۲.۱ - تبلور حکمت

حکیم است؛ یعنی حکمت در آن تبلور یافته و مستقر شده، و حکمت عبارت است از معارف حقیقی و فروعات آن، از شرایع، عبرت‌ها و موعظه‌ها.

۲.۲ - دور بودن از هرگونه باطل و خرافه

قرآن از آن جهت حکیم است که آیاتش دارای چنان استحکام و نظمی است که هرگونه باطل و خرافه را از خود دور می‌سازد؛ جز حق نمی‌گوید و جز به راه حق دعوت نمی‌کند.

۲.۳ - نزول از سوی حکیم مطلق

کلامی است که از جانب حکیم مطلق نازل شده است.

۲.۴ - محفوظ ماندن از هرگونه تحریف

حکیم است به دلیل نبود اختلاف و تناقض میان آیاتش؛ محفوظ ماندن آن از هرگونه تغییر و تحریف.

۲.۵ - محکم بودن از جهت حلال و حرام

قرآن کتاب حکیم است؛ یعنی از جهت حلال و حرام و امر و نهی محکم است.

---