قتیبة بن زیاد خراسانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قتیبة بن زیاد خراسانی قاضی (م
قرن سوم هجری)، از فقیهان
حنفی مذهب قرن سوم هجری قمری در
بغداد بود.
قتیبة بن زیاد خراسانی قاضی، در زمانی که
مامون عباسی (خلافت
۱۹۸-
۲۱۸ق) در
مرو بود
و ابراهیم و منصور فرزندان
مهدی عباسی در بغداد موقعیتی داشتند، سمت
قضاوت بخشی از شهر بغداد را برعهده داشت.
طلحة بن محمد گفته است که او حدیثی نقل نکرده، اما فقیهی با فهم
و معرفت از حنفی مذهبان بود.
ابن ندیم او را از فقیهان برجسته زمان خود
و کسی که در نوشتن عهدنامه
و عقدنامه‌ها مهارت نیکویی داشته، معرفی می‌کند.
ابراهیم بن مهدی او را برای توبه دادن
بشر مریسی در موضوع
خلق قرآن نزد او فرستاد، اما بشر از حرف خود برنگشت.
کتاب‌های
الشروط که ابن ندیم آن را شخصا دیده،
و المحاضر
و السجلات
و الوثائق و العهود که کتاب بزرگی بوده، تالیف اوست.
• پژوهشگاه فرهنگ
و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۲۶، برگرفته از مقاله «قتیبه خراسانی».
