قبح تصریح
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قبح تصریح به زشتی ذکر صریح بعضی از امور
اطلاق می‌شود و از اسباب استعمال
کنایه می‌باشد.
برای پرهیز از ذکر نام بعضی از زشتی‌ها، با کنایه به آن اشاره می‌شود و آن را «قبح تصریح» می‌نامند و از «اسباب کنایه» است؛ همان گونه که
قرآن از «جماع» به واژه‌های ذیل تعبیر آورده است:
۱.
مباشرت : (فالآن باشروهن)
؛
۲.
لمس : (او لامستم النساء)
؛
۳. اتیان: (نسآؤکم حرث لکم فاتوا حرثکم انی شئتم)
؛
۴. وعده سری: (ولکن لا تواعدوهن سرا)
؛
۵. دخول: (من نسآئکم اللاتی دخلتم بهن)
؛
۶.
رفث : (احل لکم لیلة الصیام الرفث الی نسآئکم).
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگفته از مقاله«قبح تصریح».
