قاعده لایَجبُ الفعلُ الواحد عیناً علی مُکَلفَیْن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قاعدۀ لایَجبُ الفعلُ الواحد عیناً علی مُکَلفَیْن از
قواعد فقهی به معنای عدم وجوب عینی یک عمل بر دو
مکلّف است.
برخی از آن به عنوان قاعده یاد کرده
و فقها در باب
وصیّت به آن استناد کرده‌اند.
یک فعل نمی‌تواند بر دو مکلّف یا بیشتر،
واجب عینی باشد، بنابراین، اگر کسی وصیّت کند برای به جا آوردن
نماز و روزه‌های قضای او کسی را اجیر کنند، وصیتش نافذ است و باید به آن عمل کنند. آیا در این صورت، تکلیف از گردن ولیّ میّت، یعنی فرزند بزرگ او ساقط می‌شود یا نه؟ جمعی به این دلیل که یک فعل بر دو نفر واجب عینی نمی‌شود، حکم به سقوط کرده‌اند.
•
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۶، ص۳۷۸.
