قاعده الُوقُوفُ عَلیٰ حَسَبِ ما یُوقِفُها اهلُها
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قاعدۀ الُوقُوفُ عَلیٰ حَسَبِ ما یُوقِفُها اهلُها از
قواعد فقهی به معنای اینکه
موقوفات بر حسب آنچه
واقفان وقف کردهاند، اداره میشوند.
این قاعده برگرفته از روایتی است.
این قاعده در برخی کتابهای قواعد فقهی معاصران مطرح و در باب
وقف بدان استناد شده است.
هر چیزی که بر اساس قواعد شرعی
وقف شده باشد، باید در چارچوب شرایط و خصوصیاتی که
واقف مقرر کرده است، اعم از مورد مصرف،
موقوف علیهم و متولی و ناظر
وقف، اداره شود.
بر اعتبار و حجّیت قاعدۀ یاد شده به
روایات، از جمله روایتی با مضمون قاعده از
امام حسن عسکری (علیهالسّلام) که میفرماید:
«الوقوفُ علیٰ حَسَبِ مایَقِفُها اهلُها ان شاء اللّٰه» استناد کردهاند.
•
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهمالسلام)، ج۶، ص۴۵۱.