قاعده الصلحُ جائزٌ بینَ المسلمین
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قاعدۀ الصلحُ جائزٌ بینَ المسلمین از
قواعد فقهی به معنای جواز و مشروعیت مصالحه بر هر چیزی، جز آنچه منجر به حلال شدن حرامی یا حرام شدن حلالی گردد.
از آن در باب
صلح و نیز برخی کتب قواعد فقهی سخن گفته‌اند.
قاعدۀ الصلحُ جائزٌ بینَ المسلمین که صورت کامل آن
الصلحُ جائزٌ بینَ المسلمینَ الا ما احَلَّ حراماً او حرَّمَ حلالاً می‌باشد، گرفته شده از
حدیث نبوی است.
هرچند در کلمات فقها از قاعدۀ جواز صلح به عنوان قاعده تعبیر نشده است و تنها برخی معاصران در کتاب قواعد فقهی خود از آن یاد کرده‌اند،
لیکن عموم و کلّیت آن مورد استناد فقها بوده است.
از احکام آن به تفصیل در عنوان صلح سخن رفته است.
•
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۶، ص۲۵۷.
