• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فَانْصَبْ‌ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





فَانْصَب: (فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ)
«فَانْصَب» از مادّه‌ «نصب» (بر وزن نسب) به معناى تعب و زحمت است، آيه بيانگر يک اصل كلى و فراگير است، و هدف آن است كه پیامبر را به عنوان يک الگو و سرمشق، از اشتغال به استراحت، بعد از پايان يک امر مهم، باز دارد، و تلاش مستمر و پى‌گير را در زندگى به او گوشزد كند.



(فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ) (پس هنگامى كه از مهمّى فارغ مى‌شوى به مهمّ ديگرى پرداز.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: هر گاه از انجام آنچه بر تو واجب شده فارغ شدى نفس خود را در راه خدا يعنى عبادت و دعا خسته كن. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. انشراح/سوره۹۴، آیه۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۰۷.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۱۷۱.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۱۵۰.    
۵. انشراح/سوره۹۴، آیه۷.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۶.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۳۵.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۱۶.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۶۱.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۷۲.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «فَانْصَب»، ص۴۱۳.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره انشراح | لغات قرآن




جعبه ابزار