• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فدیه (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «فدیه» است.


فديه، حفظ انسان از گرفتارى و ناگوارى به وسيله چيزى است كه عوض آن مى‌دهد،
[۱] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۶۲۷، «فدی».    
دادن مالى براى نجات، و عوض براى نجات اسير مى‌باشد.
[۲] قیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر، ص ۲۴۱، «فدی».    
فديه در اصطلاح فقهى اسم است از «فداء» به معناى بدل كه به واسطه آن، انسان از امر مكروه رهايى يابد و عوض از خون بوده كه در اسلام، با گرفتن فدا، از قتل بعضى اسیران منصرف مى‌شدند
[۳] سجادی، جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، ج ۳، ص ۱۳۹۷.    
. از آنجا كه تعريف فديه از نظر لغت و اصطلاح با هم در تضاد نيست و در فرهنگ قرآن به معناى عام و گسترده‌اى به كار رفته كه ساز گار با آنها است، در اين عنوان، معناى عام مورد نظر است و آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌هاى «فدى» و مشتقّات آن و «عدل» استفاده شده است.

احکام فدیه (قرآن)، فدیه اسیران (قرآن)، فدیه برای اسماعیل (قرآن)، فدیه به شوهر (قرآن)، فدیه حلق (قرآن)، فدیه خدا (قرآن)، فدیه در بنی‌اسرائیل (قرآن)، فدیه در تورات (قرآن)، فدیه در حج (قرآن)، فدیه در طلاق (قرآن)، فدیه در قیامت (قرآن)، فدیه در یهود (قرآن)، فدیه روزه (قرآن)، فدیه زن (قرآن)، فدیه فرزند (قرآن)، فلسفه فدیه (قرآن)، مصادیق فدیه (قرآن).

۱. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۶۲۷، «فدی».    
۲. ↑ قیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر، ص ۲۴۱، «فدی».    
۳. ↑ سجادی، جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، ج ۳، ص ۱۳۹۷.    


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۲، ص۶۵، برگرفته از مقاله «فدیه».    


رده‌های این صفحه : فدیه | موضوعات قرآنی
جعبه ابزار