فتحالله پاکروان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فتحالله مشیر حضور، معروف به فتحالله پاکروان، یکی از سیاسیون
دوران قاجار بود که مناصبی مثل نمایندگی مجلس ملی و استانداری
خراسان و ... را برعهده داشت.
فرزند حاج
میرزاکاظم مشیر لشکر در
سال ۱۲۹۷ه. ق در
تبریز به دنیا آمد.
مادرش دختر
میرزا تقیخان امیرکبیر وزیر معروف
ناصرالدین شاه قاجار بود. فتحالله پس از انجام تحصیلات مقدماتی، برای ادامه تحصیل به
فرانسه رفت و از مدرسه نظامی سنسیر پاریس فارغ التحصیل گردید و به
ایران بازگشت.
فتحالله پاکروان مشاغل متعددی عهدهدار بود برخی از مشاغل وی عبارتند از:
در سال ۱۲۸۰ه. ش به خدمت در وزارت امورخارجه مشغول شد و پس از مدتی ژنرال قنسول ازمیر گردید. در آنجا با امینه دختر
حسنخان مظاهر آشنا شد و با وی
ازدواج نمود.
در دوره دوم مجلس به نمایندگی
مجلس شورای ملی برگزیده شد
و پس از پایان دوره نمایندگی، به عنوان وابسته نظامی به
ترکیه و سپس
روسیه رفت.
همچنین
وزیر مختار ایران در
مصر، اتریش، ایتالیا، مجارستان و چکسلواکی نیز بود.
در سال ۱۳۱۳ه. ش به ایران بازگشت و به استانداری
خراسان منصوب شد.
در ماجرای تغییر کلاه
مردم به کلاه فرنگی، به خاطر اجرای طرح توسط پاکروان، تظاهرات و
قیام مسجد گوهرشاد بوجود آمد که باعث به شهادت رسیدن بسیاری از
زوار و مردم
مشهد در داخل حرم مطهر
حضرت امام رضا (علیهالسّلام) شد. باقر عاقلی درباره نقش پاکروان در حادثه مسجد گوهرشاد چنین میگوید: «فتحالله پاکروان عقیده داشت که در مقابل مقاومت مردم باید اعمال
قدرت نمود و به زور سرنیزه مردم را وادار ساخت که از کلاه فرنگی استفاده نمایند
». فتحالله پاکروان در ماجرای مسجد گوهرشاد
محمدولی خان اسدی را متهم به تحریک آشوب در
شهر مشهد کرد و به همین جهت اسدی از نیابت آستان قدس رضوی برکنار شد و سپس بازداشت گردید.
پس از خروج پاکروان از استانداری خراسان
علی منصور نخست وزیر پیشین به استانداری و نیابت تولیت
آستان قدس رضوی انتخاب گردید.
در سال ۱۳۲۰ه. ش به عنوان
سفیر کبیر ایران در اتحاد
جماهیر شوروی برگزیده شد.
همچنین وی از جمله بازداشت شدگان زمان
دولت سهیلی بود که تبرئه گردید.
وی مدتی نیز به عنوان
کفیل وزارت امورخارجه بود.
همچنین در
سال ۱۳۲۴ه. ش همزمان با شکلگیری
کابینه محسن صدر (صدرالاشراف) به فتحالله پاکروان پست وزارت پیشنهاد شد که مخالفت
علماء با او به خاطر ماجرای کشتار مسجد گوهرشاد موجب انصراف
نخست وزیر از این پیشنهاد گردید و او را به عنوان سفیر
ایتالیا برگزیده شد و راهی رم گردید.
وی در سال ۱۳۳۰ه. ش درگذشت.
سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «خاندان پاکروان»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۴/۲۰.