غیبت صغری (کتاب)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
«غیبت صغری» اثر فارسی علی اصغر رضوانی، از مجموعه کتاب‌های «سلسله مباحث مهدویت» بوده که به مسائل مربوط به عصر غیبت صغری از قبیل
حکمت آن، سفیران و توقیعات صادره، پرداخته است.
کتاب، با مقدمه ناشر در انتقاد از کسانی که موعود واقعی را برای
حیات خود خطرناک می‌دانند، آغاز شده و مطالب در سه بخش کلی ارائه گردیده است.
در بخش اول، نویسنده درباره مبدا غیبت صغری، دو نظریه را مطرح کرده است:
۱- مبدا آن از
زمان ولادت
حضرت مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف باشد؛ وی این نظریه را مورد مناقشه دانسته، زیرا بحث از غیبت امام است و در آن هنگام، حضرت هنوز به مقام
امامت نرسیده بودند.
۲- غیبت از زمان
شهادت امام حسن عسکری باشد؛ که این نظریه را تایید می‌کند.
وی معتقد است غیبت صغری، نشانگر اولین مرحله از امامت حضرت مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف می‌باشد و جهت آن این است که عادت
شیعیان این بوده که هر زمان اراده می‌کردند، خدمت امام خود رسیده و با غیبت کلی و تام،
انس نداشتند، لذا برای جا افتادن این موضوع، ابتدا غیبت صغری تحقق پیدا کرده است.
عصر غیبت صغری از امتیازاتی برخوردار است که نویسنده به برخی از آن‌ها اشاره کرده است؛ از جمله:
۱- در این عصر امام مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف متصدی امامت و
خلافت شد.
۲- امام علیه‌السّلام در این دوران استتار کامل نداشتند، بلکه به جهت مصالح کلی با برخی خواص ملاقات برقرار می‌کردند.
۳- در این عصر، چهار سفیر وجود داشت که از طرف حضرت به طور خصوص مامور به رسیدگی امور مردم بودند.
مؤلف ولادت
امام جواد و
هادی علیه‌السّلام را زمینه ساز امامت حضرت مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف می‌داند؛ زیرا این دو امام در سنین کودکی به
امامت رسیدند و لذا اعتقاد
شیعه به امامت این دو امام، رافع استبعاد از امامت امام زمان عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف در سنین کودکی خواهد بود.
دوم، به معرفی و بررسی مدرک سفارت چهار نایب امام زمان عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف در عصر غیبت صغری اختصاص داشته و پس از اثبات نیابت این افراد و نحوه ارتباط آنان با شیعیان، وظایف و محور کلی فعالیت‌های ایشان، مفصلا توضیح داده شده است؛ از جمله:
۱- زدودن شک و حیرت مردم درباره وجود امام مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف
۲- حفظ امام از راه پنهان داشتن نام و مکان آن حضرت
۳- سازماندهی و سرپرستی سازمان
وکالت۴- پاسخ دادن به پرسش‌های فقهی و مشکلات عقیدتی و...
نویسنده معتقد است
امامان معصوم علیه‌السّلام بر اساس حکمت رفتار می‌کردند و در نصب نواب، معیارها و ملاک‌هایی را مد نظر داشتند؛ از قبیل:
۱-
تقیه و رازداری در حد بالا
۲-
صبر و استقامت ممتاز
۳- نسبت به دیگران فهمیده تر بودن
۴- حساس نبودن حکومت نسبت به آنان.
دریافت، تحویل و توزیع وجوه شرعی، رسیدگی به اوقاف، راهنمایی و ارشاد شیعیان و مناظره با مخالفان، ایفای نقش سیاسی و ارتباطی سازمان وکالت، کمک به نیازمندان و حل مشکلات شیعیان، از جمله وظایف و کارکردهایی هستند که مؤلف برای سازمان وکالت در عصر غیبت صغری برشمرده است.
سوم، پس از بیان نقش سفیران در توقیعات مقدسه و مدت
زمان صدور توقیع، به برخی از توقیعات صادره، به صورت فهرست وار اشاره کرده و در پایان نیز، متن و ترجمه نمونه‌هایی از این توقیعات را آورده است.
فهرست مطالب در ابتدای کتاب آمده است. پاورقی‌ها به ذکر منابع اختصاص دارد.
نرم افزار کتابخانه مهدویت، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
