• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غٰافِلونَ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





غٰافِلونَ:(أَضَلُّ أُوْلَئِكَ هُمُ الْغافِلونَ)
«غٰافِلونَ» از مادّه غَفْلَت (به فتح غین و لام) به معنای بى‌خبران است.
بارها در قرآن مجید «غافلان» به چهارپايان و حيوانات بى‌شعور ديگر تشبيه شده‌اند، ولى نكته تشبيه آن‌ها به انعام (چهار پايان) شايد اين باشد كه آن‌ها تنها به خواب و خور و شهوت جنسی مى‌پردازند، درست همانند ملّت‌هايى كه تحت شعارهاى فريبنده انسانى آخرين هدف عدالت اجتماعى و قوانين بشرى را رسيدن به آب و نان و يک زندگى مرفه مادّى مى‌پندارند. آن‌چنان كه علی (علیه‌السلام) در نهج البلاغه مى‌فرمايد: «همانا حيوانات پروارى كه تنها به علف مى‌انديشند و يا حيوانات ديگرى كه در چراگاه‌ها رها شده‌اند و از اين طرف و آن طرف خرده علفى برمى‌گيرند». به تعبير ديگر گروهى مرفهند همچون گوسفندان پروارى، و گروهى نامرفه مانند گوسفندانى كه در بيابان‌ها در بدر دنبال آب و علف مى‌گردند و هر دو گروه هدفشان جز شكم چيزى نيست.



به موردی از کاربرد «غٰافِلونَ» در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - غٰافِلونَ (آیه ۱۷۹ سوره اعراف)

(وَ لَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ كَثيرًا مِّنَ الْجِنِّ وَ الإِنسِ لَهُمْ قُلوبٌ لاّ يَفْقَهونَ بِها وَ لَهُمْ أَعْيُنٌ لاّ يُبْصِرونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ لاّ يَسْمَعونَ بِها أُوْلَئِكَ كَالأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُوْلَئِكَ هُمُ الْغافِلونَ) «به یقین، گروه بسيارى از جنّ و انس را براى دوزخ آفريديم؛ آن‌ها دل‌ها (عقل‌هايى) دارند كه با آن انديشه نمى‌كنند، و نمى‌فهمند؛ و چشمانى كه‌با آن نمى‌بينند؛ و گوش‌هايى كه با آن نمى‌شنوند؛ آن‌ها همچون چهارپايانند؛ بلكه گمراه‌تر! اينان همان غافلانند چون امكان هدایت دارند و بهره نمى‌گيرد.»

۱.۲ - غٰافِلونَ در المیزان و مجمع‌البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرمایند: (أُولئِكَ هُمُ الْغافِلونَ) اين جمله نتيجه كلام قبلى و بيان حال ديگرى است براى آنان، و آن اين است كه حقیقت غفلت همان است كه ايشان دچار آنند، چون غفلتى است كه مشیت خداى سبحان مساعد آن است، و مشيت خدا با مهر زدن بر دل‌ها و چشم‌ها و گوش‌هايشان، ايشان را به آن مبتلا كرده، و معلوم است كه غفلت ريشه هر ضلالت و باطلى است‌.

۱. اعراف/سوره۷، آیه۱۷۹.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۰۹.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۵، ص۴۳۵.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۷، ص۲۲.    
۵. اعراف/سوره۷، آیه۱۷۹.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۷۴.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۴۳۹.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۸، ص۳۳۷.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۱۲۱.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۷۷۳.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «غافلون»، ج۳، ص ۳۳۸.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره اعراف | لغات قرآن




جعبه ابزار