• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غُلب (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





غُلْب: (وَ حَدآئِقَ غُلْباً)
«غُلْب» (بر وزن قفل) جمع‌ «اغلب» و «غلباء» به معناى گردن كلفت است و در اصل از مادّه‌ «غلبه» گرفته شده كه در اين‌جا به‌ معناى درختان بلند و تنومند است.



(وَحَدَائِقَ غُلْبًا) (و باغ‌هاى پر درخت)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه غلب جمع غلباء است، گفته مى‌شود شجرة غلباء يعنى درختى بزرگ و كلفت، پس حدائق غلب به معناى بوستانى است كه درختانش عظيم و كلفت باشد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. عبس/سوره۸۰، آیه۳۰.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۱۲.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۶، ص۱۶۱.    
۴. عبس/سوره۸۰، آیه۳۰.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۸۵.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۳۴۲.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۰۹.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۱۳.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۶۸.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «غُلْب»، ص۴۰۱-۴۰۲.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره عبس | لغات قرآن




جعبه ابزار