• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غَثّ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: غَثّ (مفردات‌نهج‌البلاغه)
مقالات مرتبط: عَجْف (مفردات‌قرآن).


غَثّ (به فتح غین و تشدید ثاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای لاغربودن و لاغر است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در وصف دنیا از این واژه استفاده نموده است.
این ماده یک بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.


غَثّ
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۷۵.    
به معنای لاغربودن و لاغر آمده است.
[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۲، ص۲۶۰.    
[۳] شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۴، ص۱۶.    


موردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - غَثّاً - خطبه ۱۹۰ (دنیا)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در وصف دنیا فرموده است:
«فَكانَتْ كَيَوْم مَضَى وَ شَهْر انْقَضَى، وَ صارَ جَديدُها رَثّاً، وَ سَمينُها غَثّاً.»
[۴] سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۴۰، خطبه ۱۹۰.    
[۵] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۱۵۵، خطبه ۱۸۵.    
[۶] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۸۲، خطبه ۱۹۰.    

«دنیا مانند روزی بود که گذشت و یا ماهی که به سر آمد، تازه آن کهنه گردید و فربه‌اش لاغر شد.»
[۷] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۳۹.    
[۸] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۵۳.    
(شرح‌های خطبه:
[۹] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۵۹.    
[۱۰] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۳۰۶.    
[۱۱] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۱، ص۲۰۱.    
[۱۲] ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۳، ص۱۱۰.    
)


این ماده یک بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۷۵.    
۲. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۲، ص۲۶۰.    
۳. ↑ شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۴، ص۱۶.    
۴. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۴۰، خطبه ۱۹۰.    
۵. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۱۵۵، خطبه ۱۸۵.    
۶. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۸۲، خطبه ۱۹۰.    
۷. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۳۹.    
۸. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۵۳.    
۹. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۵۹.    
۱۰. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۳۰۶.    
۱۱. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۱، ص۲۰۱.    
۱۲. ↑ ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۳، ص۱۱۰.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «غث»، ج۲، ص۷۷۵.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 190 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
جعبه ابزار