غلو ادبی قرا

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

غلو ادبی قرا، تکیه قاریان بر استنباط‌های ادبی خویش؛ از عوامل اختلاف قرائات را می‌گویند.

---

یکی از عوامل مؤثر در پیداشدن اختلاف قرائت‌ها، اطلاعات و معلومات ادبی برخی از قاریان بوده است که با خودپسندی و اتکا بر معلومات خویش و بر پایه قواعد مقبول آنان در ادبیات عرب قرائت خاصی را اختیار کرده‌اند؛ هرچند آن قرائت ، شاذ و برخلاف مشهور یا مخالف با رسم الخط باشد.

---

از میان آن‌ها ابوبکر عطاء شاگرد ابن شنبوذ است که دانشمندترین مردم زمان خود در نحو و قرائت به شمار می‌رفت؛ لذا به قرائت‌های مشهور و آن چه از طریق نقل وارد شده بود توجهی نداشت و قرائتی را می‌پذیرفت که خود او آن را صحیح و با سیاق و معنای آیه مناسب می‌دانست.
وی کلمه «نجیا» در آیه (فلما استیاسوا منه خلصوا نجیا) را «نجبا» می‌خواند که مورد اعتراض شدید فقها و حاکم وقت قرار گرفت.
اکثر قرائت‌های دانشمندان علم نحو مانند کسایی را که قرائتی اختیار می‌کردند می‌توان مبتنی بر همین عامل (خودپسندی و اتکا به معلومات شخصی) دانست.
بسیاری از دانشمندان علم نحو و ادیبان عرب، قاریان را به کمی معلومات ادبی و خطا در قرائت متهم می‌کردند و بر قرائت‌های آنان که با قواعد زبان عرب مخالف بود خط بطلان می‌کشیدند.

---