عَنتُّم (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَنتُّم:
(عَزیزٌ عَلَیْهِ ما عَنِتُّمْ) عَنتُّم: از مادّه
«عنت» (بر وزن سند) به معنی افتادن در کاری است که
انسان از عواقب آن می‌ترسد و یا امری است مشقّت‌بار و به همین جهت هنگامی که به استخوان شکسته فشاری برسد و تولید ناراحتی کند
«عنت» گفته می‌شود،
زیرا این واژه در اصل به معنی بازشکستن استخوانی است که قبلا شکسته شده، یعنی پس از بهبود و
التیام، مجددا بر اثر حادثه بشکند. بدیهی است این نوع شکستگی بسیار دردناک و
رنج
آور است و به همین دلیل
«عنت» در مشکلات طاقت فرسا و کارهای
رنج
آور استعمال شده است.
این واژه، در آیه ۲۵
سوره نساء به کار رفته، آنجا که می‌گوید:
(... ذلِکَ لِمَنْ خَشیَ الْعَنَتَ مِنْکُمْ... ) «این اجازه (
ازدواج با کنیزان) برای کسانی است که (از نظر
غریزه جنسی) در زحمت باشند...»
به موردی از کاربرد
عَنتُّم در
قرآن، اشاره می‌شود:
(لَقَدْ جَاءکُمْ رَسولٌ مِّنْ اَنفُسِکُمْ عَزیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَریصٌ عَلَیْکُم بِالْمؤْمِنینَ رَؤوفٌ رَّحیمٌ) (به
یقین، پیامبری از میان شما به سویتان آمد که
رنج‌های شما بر او سخت است و اصرار بر
هدایت شما دارد و نسبت به
مؤمنان،
رئوف و مهربان است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
کلمه عنت به معنای
ضرر و هم به معنای
هلاکت است و کلمه ما در جمله
(ما عَنِتُّمْ) مصدریه است، که آن را به معنای مصدر
تاویل می‌نماید.
• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «عَنتُّم»، ج۳، ص۲۵۵-۲۵۶.
