عَبَل (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَبَل از
واژگان نهج البلاغه به معنای ضخامت است.
• عَباله (به فتح عین) نیز به معنای ضخامت است.
از این ماده دو مورد در «
نهج البلاغه» آمده است.
عَبَل به معنای ضخامت آمده است.
«
عَبُلَ الرجلُ عُبُولاً و عَبَالَةً و عَبَلاً: ضخُم»
به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره بعضی از پرندگان مانند شتر مرغ و غیره فرموده است:
«وَ مَنَعَ بَعْضَها بِعَبالَةِ خَلْقِهِ أَنْ يَسْمُوَ فِي الْهَواءِ خُفُوفاً، وَ جَعَلَهُ يَدِفُّ دَفيفاً» «
خداوند بعضی از پرندگان را به علت ضخامت و سنگینی مانع شده از این‌که به سرعت به آسمان بالا رود و او را طوری کرده که در
زمین بال می‌زند و حرکت می‌کند.»
از این ماده دو مورد در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «عبل»، ج ۲، ص ۶۹۹.
