|
| ||||||||||||||||||||
عمره، دختر عبدالرحمان بن اسعد بن زرارة بن عدس، از قبیله بنی‌نجار و از زنان تابعی بود. او زنی فقیه و آگاه به حدیث و مصاحب عایشه همسر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) بود و از او حدیث روایت می‌کرد. عمر بن عبدالعزیز به امیر مدینه، ابوبکر محمد بن عمرو بن حزم نامه‌ای نوشت و گفت: هرچه حدیث از عمره می‌یابی، جمع‌آوری کن، زیرا می‌ترسم دانش تباه گردد و صاحبانش بمیرند. عمره، سرانجام به سال ۹۹ قمری در ۷۸ سالگی درگذشت.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۲۷۶. |
||||||||||||||||||||
