علی فضلی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
علی فضلی (زاده ۱۳۴۰ تویسرکان)، معروف به حاج علی فضلی که با عنوان سردار سرتیپ پاسدار شناخته می‌شود هم‌اکنون جانشین معاونت هماهنگ کننده
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران است. او در سال ۱۳۵۸ به عضویت
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در آمد و در زمان
جنگ ایران و عراق از فرماندهان میانی
سپاه بود و در اغلب عملیات‌های اصلی
سپاه حضور داشت. فضلی به دلیل
تواضع،
ساده‌زیستی، اخلاق خوش و مهربانی آشکاری که از خود بروز می‌دهد در میان مردم از فرماندهان محبوب و مردمی
سپاه پاسداران به شمار می‌رود. او در عین حال فرمانده‌ای قاطع، سخت‌گیر و بسیار منضبط است.
![علی فضلی]()
علی فضلی در ۳۱ فروردین سال ۱۳۴۰ در شهر تویسرکان متولد شد. در ۶ سالگی به همراه خانواده به
تهران مهاجرت کرد.
در سال ۱۳۵۶ با اندیشه و مبارزات
امام خمینی آشنا شد. پس از پیروزی
انقلاب اسلامی، در سال ۱۳۵۸ مدرک دیپلم دبیرستان گرفت. او ابتدا عضو
کمیته انقلاب اسلامی در مسجد جامع خیابان سمنگان شد و اواخر اردیبهشت ماه سال ۱۳۵۸ به عضویت
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد.
پس از گذراندن دوره آموزشی، برای مقابله با ضد انقلاب به
خرمشهر رفت. با پایان یافتن منازعه
خلق عرب در خوزستان، عازم
کردستان شد و در کنار سایر رزمندگان
سپاه و ارتش جمهوری اسلامی در درگیری با
دموکرات‌ها و
کومله‌ها حضور داشت.
مدتی قبل از آغاز جنگ عراق علیه ایران به خوزستان برگشت و در سومار، نفت شهر، قصر شیرین و دهلران به دفاع در برابر حملات مقطعی عراقی‌ها به خاک ایران پرداخت.
او تا پایان جنگ در جبهه جنوب باقی ماند و در عملیات‌های مختلف
سپاه پاسداران به دفاع در برابر ارتش عراق پرداخت.
فرماندهی تیپ و لشگر و حضور در بسیاری از عملیات‌های جنگی از جمله عملیات آزادسازی خرمشهر از سوابق او در دوران جنگ محسوب می‌شود. او از فرماندهان شجاع و اثرگذار در جنگ بوده و در عملیات‌ها نقش پررنگی ایفا می‌کرده است. اکبر باقری، مسؤول مخابرات لشگر ۱۰ سیدالشهدا در خاطره‌ای گفته است: «قدرت فرماندهی سردار فضلی در عملیات کربلای ۵ بسیار بود. این عملیات، عملیاتی بود که واقعاً انرژی همه بچه‌ها را گرفت. فرمانده لشکر ۱۰ گارد ریاست‌جمهوری عراق را اسیر کرده بودند، آوردند داخل قرارگاه. بعد یک مترجم لبنانی آوردند تا
حسین الله‌کرم سؤالاتی را از او بپرسد. گاردی‌ها خیلی محکم بودند و بسیار به صدام علاقه داشتند. آن اسیر بسیار جلوی حسین الله‌کرم ایستاد. بعد پرسید اینجا کدام قرارگاه است که من را آوردید؟ گفتند: اینجا لشکر ۱۰ سیدالشهداست. تا این را گفتند، گفت: فضلی؟ حاج علی هم خسته شده بود و گوشه قرارگاه دراز کشیده بود. چشم مصنوعی‌اش را هم درآورده بود. حسین نگاهی به سردار فضلی کرد که یعنی بگویم شما اینجا هستید یا نه؟ سردار رضایت داد. بعد اسیر پرسید کدامیک از شما فضلی هستید؟ حسین الله‌کرم با دست حاج علی را نشان داد. سرتیپ نگاهی به علی فضلی کرد و گفت خودتان دیوانه‌اید، فکر می‌کنید من هم دیوانه‌ام؟! تا این را گفت، حسین الله‌کرم خندید و پرسید دیوانه چرا؟ سردار فضلی هم پرسید چرا می‌خندی؟ حسین گفت این حرف را می‌زند. بعد اسیر گفت این فضلی نیست، الله‌کرم گفت: فضلی است. حاج علی گفت من فضلی هستم. آن فرمانده عراقی اشاره‌ای کرد و با دست به تهدید با زبان عربی حرفی زد. مترجم گفت می‌گوید تو پدر لشکر مرا درآوردی! هر جا عراق گیر می‌کرد، لشکر ۱۰ گارد می‌آمد گره را باز می‌کرد، اینقدر محکم بود. اما لشکر تو لشکر ما را منهدم کرد! »
فضلی در سال ۱۳۶۴ با در دست گرفتن فرماندهی تیپ ۱۰ سیدالشهدا، این یگان نظامی را از نابسامانی خارج کرد و آن را مجدداً بازسازی کرد و انسجام بخشید و در مدت کوتاهی آن را به یکی از مؤثرترین و پرکارترین لشگرهای
سپاه ایران تبدیل کرد.
با پایان جنگ، فضلی در سال ۱۳۶۹ از سوی فرمانده کل قوا به درجه سرتیپ تمام رسید.
او همچنین از دست فرمانده کل قوا
نشان فتح ۳ دریافت کرده است.
همچنین
آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی از او به عنوان «فتح‌الفتوح» انقلاب اسلامی یاد کرده است.
در پنجمین دوره همایش چهره‌های ماندگار که در سال ۱۳۸۴ برگزار شد، فضلی به عنوان یکی از چهره‌های ماندگار جمهوری اسلامی ایران شناخته شد.
در مراسم تجلیل از فرماندهان جنگ در سال ۱۳۹۸،
حسین سلامی فرمانده کل
سپاه پاسداران به نشانه احترام دست علی فضلی را بوسید
و درباره او گفت: «علی فضلی «عَلَم فضیلت‌ها» و «بیرق کرامت‌ها» ی ماست. علی، نه «بیرقدار» که خود، «بیرق» است.»
محسن رضایی فرمانده اسبق
سپاه پاسداران نیز درباره او گفته است: «به جرات می‌توانم بگویم، هیچ عملیاتی در دوران دفاع
مقدس، نیست که سردار فضلی، داوطلب حضور در آن نشده باشد و به همین دلیل، تاکید دارم که فضلی، مظهر «فداکاری» و «عشق در آتش» است.»
او ۶ شهریور ۱۳۶۰
ازدواج کرده و دارای سه فرزند به نام‌های زینب، زهرا و محمد مهدی است. رحمان فضلی برادر بزرگ او نیز جان خود را در جبهه‌های جنگ با عراق از دست داده است.
فضلی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ از محسن رضایی حمایت کرد.
- از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۱ فرمانده تیپ ۳۳ المهدی؛
- از سال ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۲ فرمانده تیپ ۲۷ محمد رسول‌الله؛
- از سال ۱۳۶۴ تا ۱۳۷۶ فرمانده لشکر ۱۰ سیدالشهدا؛
- از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۹ جانشین فرمانده قرارگاه ثارالله؛
- از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۷ معاون عملیات ستاد مشترک سپاه پاسداران؛
- از سال ۱۳۸۷ تا ۱۳۸۸ فرمانده سپاه سیدالشهدای استان تهران؛
- از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۷ جانشین رئیس سازمان بسیج؛
- از سال ۱۳۹۷ تا خرداد ۱۳۹۹ فرمانده دانشگاه افسری و تربیت پاسداری امام حسین سپاه پاسداران؛
- ار خرداد ۱۳۹۹ تا کنون جانشین معاونت هماهنگ کننده سپاه پاسداران
وی در چند موقعیت محدود فرماندهی لشکر ۲۷ محمد رسول الله را نیز بر عهده داشته است. ریاست ستاد راهیان نور کشور و فرماندهی قرارگاه آمادگی رزمی امام‌هادی در سازمان بسیج مستضعفین در دوره‌ای که جانشین رئیس سازمان بسیج بوده، از دیگر مسؤولیت‌های او بوده است.
فضلی روز ۲۷ بهمن ۱۳۶۴ در
عملیات والفجر ۸ در شهر فاو
عراق در اثر اصابت موشک دور بردی که از ناوچه عراقی در ام‌القصر شلیک شده بود از ناحیه چشم چپ مجروح شد.
او تا پایان جنگ در مجموع ۴۰ بار دچار مجروحیت شده و ۶۱ بار تحت عمل جراحی قرار گرفته است.
ترکش‌های باقی مانده از این جراحات در بدن او به حدی است که برخی رزمندگان دوران جنگ او را «علی آهنی» خطاب می‌کردند.
شهید سپهبد قاسم سلیمانی فرمانده سابق
سپاه قدس ایران نیز به علی فضلی لقب «شهید زنده» داده بود
که این لقب توسط سرلشگر
سید یحیی (رحیم) صفوی نیز تکرار شده است.
گفته می‌شود پس از جراحت از ناحیه چشم، اگر او به موقع به تهران می‌رسید امکان عمل پیوند چشم و بهبودی داشت، ولی در بالگردی که مجروحان را از اهواز به تهران می‌آورد جای خود را به مردی که سکته قلبی کرده بوده است داده و از درمان چشم خود صرف نظر کرده است.
همچنین گفته شده او در سال ۱۳۶۱ بر اثر اصابت ترکش خمپاره ۶۰ به سرش در جبهه از ناحیه دو چشم مجروح شده و به طور کلی بینایی خود را از دست داده بود؛ اما پس از مدتی ۷۰ درصد بینایی چشم راست او احیا شده، ولی چشم چپش توان دیدن پیدا نکرده است.
او همچنین به دلیل جراحات ناشی از جنگ و خصوصاً عارضه شیمیایی از سال ۱۳۹۸ به شیمی‌درمانی پرداخت و به دلیل اینکه مانند بیماران عادی در یک بیمارستان دولتی در نوبت عمل پیوند مغز استخوان قرار گرفت دوره شیمی‌درمانی او از ۴ مرحله به ۷ مرحله طولانی شد
و مدتی نیز شایعه درگذشت او پخش شد که ابتدا تکذیب و سپس با بهبودی نسبی و حضورش در رسانه‌ها این شایعه برطرف شد.
اتحادیه اروپا در تاریخ ۲۳ فروردین ۱۳۹۰ (۱۲ آوریل ۲۰۱۱) تعداد ۳۲ مقام ایرانی، از جمله علی فضلی که در سال ۱۳۸۸ فرمانده لشگر سیدالشهدای تهران بود به همراه اسماعیل احمدی مقدم فرمانده وقت نیروی انتظامی ایران را به ادعای نقش در نقض حقوق شهروندان ایرانی، از ورود به کشورهای این اتحادیه محروم کرد.
باراک اوباما نیز بعد از پیروزی مجدد در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده در اولین حرکت سیاست خارجی خود در تاریخ ۱۸ آبان سال ۱۳۹۱ (۸ نوامبر سال ۲۰۱۲) چهار نفر از مسئولان
نظام جمهوری اسلامی و چندین سازمان خصوصی و غیر خصوصی را با ادعای نقض
حقوق بشر و
آزادی بیان و ایجاد محدودیت‌های اینترنتی و ارتباطی در ایران، به فهرست تحریم‌شدگان آمریکا اضافه کرد که در میان آنها نام علی فضلی نیز دیده می‌شد.
گروه پژوهشی ویکی فقه.
