• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

علی بن محمد علاوی‌ جواهری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


جواهری، آل، خاندان‌ علمی‌ شیعی‌ در قرن‌ سیزدهم‌ تا پانزدهم‌ در عراق‌ است. یکی از شخصیت‌های این خاندان علی‌ بن‌ محمد، مشهور به‌ عَلّاوی‌، است.


علی‌ بن‌ محمد، مشهور به‌ عَلّاوی‌، وی‌ با از دست‌ دادن‌ پدرش‌ در کودکی‌، تحت‌ سرپرستی‌ جدّش‌، صاحب‌ جواهر، قرار گرفت‌ و بسیار مورد اعتماد او بود.
[۱] محمد حرزالدین‌، معارف‌ الرجال‌ فی‌ تراجم‌ العلماء و الادباء، ج۲، ص۱۱۷، قم‌ ۱۴۰۵.
[۲] محمدمحسن‌ آقابزرگ‌ طهرانی‌، طبقات‌ اعلام‌ الشیعه: نقباءالبشر فی‌ القرن‌ الرابع‌ عشر، ج۱، ص۱۵۱۹، مشهد ۱۴۰۴.


علی‌ مدتی‌ از درس‌ شیخ انصاری‌ بهره‌ برد، ولی‌ بیشتر نزد سیدحسین‌ کوهکمری‌ درس‌ خواند و علاوه‌ بر آنکه‌ از او اجازه روایت‌ داشت‌، شاگرد خاص‌ و وصی او بود و تصدی‌ امور او را پس‌ از وفاتش‌ برعهده‌ گرفت‌.
پس‌ از اتمام‌ تحصیلات‌، به‌ تدریس‌ فقه‌ و از جمله‌ کتاب‌ جواهرالکلام‌ جدّش‌ پرداخت‌.
عبداللّه‌ مامَقانی‌ (فقیه‌ و رجالی‌، متوفی‌ ۱۳۱۱ ش‌) از او اجازه روایت‌ داشت‌.
[۳] عبداللّه‌ مامقانی‌، مخزن‌ المعانی‌ فی‌ ترجمه المحقق‌ المامقانی‌، ج۱، ص‌۲۱۰، چاپ‌ محمدرضا مامقانی‌، قم‌ ۱۴۲۳.
[۴] محمد حرزالدین‌، معارف‌ الرجال‌ فی‌ تراجم‌ العلماء و الادباء، ج۲، ص۱۱۷ـ ۱۱۸، قم‌ ۱۴۰۵.
[۵] جعفر بن‌ باقر آل‌محبوبه‌، ماضی‌ النجف‌ و حاضرها، ج۲، ص۱۲۲ـ۱۲۳، بیروت‌ ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.


علاّوی‌ علاوه‌ بر تعلیم‌ و تعلم‌، به‌ اقامه جماعت‌ نیز اشتغال‌ داشت‌.
وی‌ کلامی‌ نافذ داشت‌ و در فیصله‌ دادن‌ به‌ خصومات‌ و دعاوی‌ توانا و محل‌ مراجعه‌ و اعتماد مردم‌ بود.

وی‌ در ۱۳۱۷ در نجف‌ وفات‌ کرد و در مقبره خاندان‌ جواهری‌ به‌ خاک‌ سپرده‌ شد.

از او تألیفاتی‌ در فقه‌ و اصول‌ برجای‌ مانده‌ است‌.
[۶] محمد حرزالدین‌، معارف‌ الرجال‌ فی‌ تراجم‌ العلماء و الادباء، ج۲، ص۱۱۸، قم‌ ۱۴۰۵.
[۷] جعفر بن‌ باقر آل‌محبوبه‌، ماضی‌ النجف‌ و حاضرها، ج۲، ص۱۲۳، بیروت‌ ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.
[۸] محمدمحسن‌ آقابزرگ‌ طهرانی‌، طبقات‌ اعلام‌ الشیعه: نقباءالبشر فی‌ القرن‌ الرابع‌ عشر، ج۱، ص‌۱۵۲۰، مشهد ۱۴۰۴.


دو تن‌ از فرزندان‌ او، عباس‌ و جواد، از عالمان‌ معروف‌ بودند.

۱. ↑ محمد حرزالدین‌، معارف‌ الرجال‌ فی‌ تراجم‌ العلماء و الادباء، ج۲، ص۱۱۷، قم‌ ۱۴۰۵.
۲. ↑ محمدمحسن‌ آقابزرگ‌ طهرانی‌، طبقات‌ اعلام‌ الشیعه: نقباءالبشر فی‌ القرن‌ الرابع‌ عشر، ج۱، ص۱۵۱۹، مشهد ۱۴۰۴.
۳. ↑ عبداللّه‌ مامقانی‌، مخزن‌ المعانی‌ فی‌ ترجمه المحقق‌ المامقانی‌، ج۱، ص‌۲۱۰، چاپ‌ محمدرضا مامقانی‌، قم‌ ۱۴۲۳.
۴. ↑ محمد حرزالدین‌، معارف‌ الرجال‌ فی‌ تراجم‌ العلماء و الادباء، ج۲، ص۱۱۷ـ ۱۱۸، قم‌ ۱۴۰۵.
۵. ↑ جعفر بن‌ باقر آل‌محبوبه‌، ماضی‌ النجف‌ و حاضرها، ج۲، ص۱۲۲ـ۱۲۳، بیروت‌ ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.
۶. ↑ محمد حرزالدین‌، معارف‌ الرجال‌ فی‌ تراجم‌ العلماء و الادباء، ج۲، ص۱۱۸، قم‌ ۱۴۰۵.
۷. ↑ جعفر بن‌ باقر آل‌محبوبه‌، ماضی‌ النجف‌ و حاضرها، ج۲، ص۱۲۳، بیروت‌ ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.
۸. ↑ محمدمحسن‌ آقابزرگ‌ طهرانی‌، طبقات‌ اعلام‌ الشیعه: نقباءالبشر فی‌ القرن‌ الرابع‌ عشر، ج۱، ص‌۱۵۲۰، مشهد ۱۴۰۴.


دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة‌المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «جواهری»، شماره۵۱۷۳.    




جعبه ابزار