علی بن محمدرضا کاشف‌الغطاء
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شیخ علی کاشف الغطاء از
فقها و ادبای مبرز
شیعه عراق در
قرن سیزدهم
و چهاردهم هجری بوده است.
او فرزند شیخ محمدرضا
و از خاندان معروف به
علم و دانش «کاشف الغطاء» بود. در حدود ۱۲۶۸ ق در
نجف اشرف به
دنیا آمد
و در خانواده
فقاهت و ریاست دینی پرورش یافت. وی نخست دانش‌های ابتدایی را آموخت
و سطوح را در
محضر فضلای خانواده
و دیگران فراگرفت. به ادبیات دلبستگی
و در آن برتری یافت. او بسیار تیزهوش بود
و حافظه‌ای قوی داشت که وی را از دیگران متمایز می‌ساخت.
شیخ علی در ۱۲۹۵ ق به
ایران مهاجرت کرد
و مدتی در
اصفهان اقامت گزید
و به
شیراز،
تهران و خراسان سفر کرد
و هشت سال در سیر
و سفر گذراند تا اینکه در ۱۳۰۲ ق به عراق بازگشت. در آن مدت
و در خلال سفرهایش به شهرهای مختلف با علما
و بزرگان آنجا ارتباط یافت
و محافل آنان را از
شعر و نثر سودمند
و بی نظیرش سرشار ساخت. او گفتگوهای علمی این
جلسات و شنیده‌ها
و دیده‌ها
و داستان‌ها را افزون بر اطلاعاتی که از بزرگان خاندانش آموخته بود، تنظیم
و تدوین کرد. خاندان کاشف الغطاء در میان گروه‌های گوناگون مردم عراق
و ایران
و دیگر شهرهای مسلمان نشین
و نیز نزد پادشاهان، امیران
و بزرگان، جایگاه بلندی داشت. او دیگر افراد این خاندان، مراوده
و دوستی استواری با حکام ترک بغداد به ویژه با سری پاشا که در ۱۳۰۶ ق به حکومت عراق منصوب شد، داشتند. سری پاشا مردی ادیب بود
و به بزرگان علم
و ادب
و از جمله شیخ علی کاشف الغطاء علاقه داشت
و پس از انتقال وی به دیار بکر، کاشف الغطاء نیز به آن شهر رفت
و مدتی را در آنجا گذراند
و سپس به
حجاز،
سوریه و هند مسافرت کرد که این
سفر چهار سال به طول انجامید. در این
سفر مجموعه‌های زیادی از کتب خطی
و چاپی در علوم
و فنون گوناگون
و ادبیات گرد آورد
و با خود به همراه آورد که در هیچ یک از کتابخانه‌های عراق وجود نداشت.
وی مورد احترام
و اعتماد مراجع
و علمای عراق بود.
و در روز ۲۲
جمادی الثانی ۱۳۳۶ ق، آیت‌الله یزدی
جلسه‌ای در منزل خود با
حضور رهبران قیام نجف تشکیل داد تا برای رفع
محاصره نجف توسط قوای انگلیس مذاکره کند
و برای این کار هیاتی را برگزید که شیخ علی کاشف الغطاء
و برادرش
و شیخ جواد جواهری از اعضای آن بودند. آنان با مقامات انگلسی در
کوفه دیدار کردند اما نتیجه‌ای نگرفتند.
در اثنای اجرای طرح نوع حکومت عراق، او
و شیخ عبدالکریم جزایری با ارسال پیام‌های کتبی از شیخ خزعل (حاکم خوزستان) برای نامزدی حکومت عراق دعوت کردند.
کاشف الغطاء از بزرگان علمای نجف
و از مشاهیر آنان
و دارای شان
و احترام خاصی نزد گروه‌های مختلف مردم
و امرا در شهرها
و غیره بود. او از
شیخ مهدی کاشف الغطاء شیخ راضی نجفی،
شیخ جعفر شوشتری،
شیخ محمدحسن مامقانی،
و شیخ محمدجواد محیی الدین اجازه روایت داشت. وی در صبح روز اول
محرم ۱۳۵۰ ق در گذشت
و در نهایت احترام تشییع شد
و در مقبره خانوادگی
دفن گردید.
او تالیفات
و تصنیفات فراوانی دارد که از جمله آنهاست: الحصون المنیعه فی طبقات الشیعه، الدرجات الرفیعه فی طبقات الامامیه من الشیعه، سمیر
الحاضر و انیس المسافر، النوافح القبریه فی المآثر السریه، نهج الصواب فی المکاتب
و الکتابه
و الکتاب.
دانشنامه های انقلاب اسلامی و تاریخ اسلام، فرهنگنامه علمای مجاهد، برگرفته از مقاله «شیخ علی کاشف الغطاء».
