علی بن علی خزاعی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
علی بن علی بن رزین خزاعی (۱۷۲-۲۸۳ق)، برادر
دعبل خزاعی و از راویان و شاگردان
امام رضا (علیهالسّلام) در
قرن سوم هجری قمری بود.
ابوالحسن علی بن علی بن رزین خزاعی، از نسل
بدیل بن ورقاء،
صحابی رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) و برادر دعبل خزاعی و از شاگردان امام رضا (علیهالسّلام) است که در سال
۱۷۲ق متولد شد. تنها کسی که از وی روایت کرده، فرزندش
اسماعیل میباشد.
شیخ طوسی هم او را از اصحاب امام رضا (علیهالسّلام) به حساب میآورد،
اما
آیتالله خوئی مینویسد: دیدگاه شیخ فقط در نسخه چاپ شده رجال وی یافت شد و در سایر نسخهها چنین مطلبی وجود نداشت.
اسماعیل فرزند علی گزارشی از پدرش را اینگونه نقل میکند که در سال
۲۷۲ق در
بغداد پدرم برایم نقل کرد که عدهای از جمله برادرم دعبل و فردی به نام
عبدالرحمان بن مهدی تصمیم گرفتیم از راه
بصره به محضر امام رضا (علیهالسّلام) شرفیاب شویم. عبدالرحمان در بصره مریض شد و از دنیا رفت و ما بعد از دفن وی سفر را ادامه دادیم و در سال
۱۹۸ق در
طوس خدمت آن حضرت رسیدیم و تا پایان سال
۲۰۰ق در خدمت آن حضرت بودیم. پس از این مدت و پس از اینکه امام هدایایی به برادرم دعبل داد، به سوی
قم رهسپار شدیم، آنگاه پدرم فرمود: کتابی که آغاز آن حدیث زبیب احمر و پایانش حدیث
جابر بن عبدالله انصاری است، از احادیثی است که آن حضرت برای ما بیان کردند. این کتاب که تالیف بزرگی بوده، اثر علی خزاعی است. او در سال
۲۸۳ق در ۱۱۱ سالگی درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۳۷، برگرفته از مقاله «علی خزاعی».